Wstęp

Liturgia słowa jest najstarszą częścią Mszy świętej i w prostej linii wywodzi się z modlitw synagogalnych. Jeśli w pierwszej części Eucharystii Bóg gromadzi swój Lud, to w drugiej poucza go swoim Słowem. Dlatego też kluczowe miejsce w Liturgii Słowa zajmuje Księga Pisma św. otaczana przez chrześcijan wyjątkowym kultem. „Kościół miał zawsze we czci Pisma Boże, podobnie jak samo Ciało Pańskie, skoro zwłaszcza w Liturgii św. nie przestaje brać i podawać wiernym chleb żywota tak ze stołu słowa Bożego, jak i Ciała Chrystusowego. Albowiem w księgach świętych Ojciec, który jest w niebie spotyka się miłościwie ze swymi dziećmi i prowadzi z nimi rozmowę. Tak wielka zaś tkwi w słowie Bożym moc i potęga, że jest ono dla Kościoła podporą i siłą żywotną, a dla synów Kościoła utwierdzeniem wiary, pokarmem duszy oraz źródłem czystym i stałym życia duchowego” (KO 21).

Struktura Liturgii Słowa

Główną część liturgii słowa stanowią czytania wyjęte z Pisma świętego. Liturgię słowa rozpoczyna pierwsze czytanie, po którym następuje psalm responsoryjny jako odpowiedź na usłyszane słowo. W niedziele i uroczystości po psalmie następuje drugie czytanie, a w inne dni opuszcza się je. Następnie rozpoczyna się śpiew przed Ewangelią. Centralne miejsce w liturgii słowa zajmuje proklamacja Ewangelii oraz homilia celebransa, która jest obowiązkowa w niedziele i święta, a zalecana także w dni powszednie. We wszystkie niedziele i uroczystości w ciągu roku po homilii odmawia się Wyznanie Wiary. Liturgię słowa kończy modlitwa powszechna, w której zgromadzenie liturgiczne prosi Boga we wszystkich sprawach Kościoła i świata.

Teologiczny wymiar Liturgii Słowa

„W czytaniach biblijnych Bóg przemawia do swego ludu, ujawnia misterium odkupienia i zbawienia oraz dostarcza wiernym duchowego pokarmu; sam Chrystus przez swoje słowo jest obecny pośród wiernych. Lud przyswaja sobie to Boże słowo w milczeniu i przez śpiewy oraz przyłącza się do niego przez wyznanie wiary; nakarmiony tym słowem zanosi modlitwę powszechną w potrzebach całego Kościoła i za zbawienie całego świata.

Liturgię słowa należy sprawować tak, aby sprzyjała medytacji. Dlatego trzeba unikać jakiegokolwiek pośpiechu, który utrudniałby skupienie. Stosowne są w niej także odpowiednie do poziomu zgromadzenia krótkie chwile milczenia, w których wierni pod wpływem Ducha Świętego mogliby przyjąć słowo sercem i przygotować na nie odpowiedź przez modlitwę. Te chwile ciszy można z pożytkiem zachować np. przed samym rozpoczęciem liturgii słowa, po pierwszym i drugim czytaniu oraz po homilii” (OWMR 55n).

W kolejnych artykułach omówimy:

• Czytania biblijne
• Psalm responsoryjny
• Procesja z Ewangeliarzem (aklamacja alleluja, kult ewangeliarza)
• Ewangelia (proklamacja Ewangelii, błogosławieństwo Ewangeliarzem)
• Homilia
• Credo
• Modlitwa powszechna