Wielki Piątek

W centrum tego dnia stoi Krzyż. Do południa odprawiane są nabożeństwa drogi krzyżowej, a po południu ok. godz. 15.00, czyli godziny śmierci Chrystusa na krzyżu, zbieramy się w kościołach na sprawowaniu Liturgii Męki Pańskiej. Na początku słuchamy opisu męki Jezusa Chrystusa – Sługi Pańskiego, spisanego na cztery wieki przed narodzeniem Chrystusa przez proroka Izajasza (52, 13 – 53, 12). Autor Listu do Hebrajczyków (4, 14–16; 5, 7–9) nazywa Chrystusa „sprawcą wiecznego zbawienia wszystkich, który Go słuchają”. Punktem centralnym Liturgii Słowa tego dnia jest opis Męki Pańskiej według relacji naocznego świadka i umiłowanego ucznia Jezusa – św. Jana.

Po Liturgii Słowa następuje adoracja krzyża, która w tym dniu ma szczególnie uroczysty charakter. Krzyż najpierw jest odsłaniany i trzykrotnie ukazywany wiernym ze śpiewem Oto drzewo krzyża. Po czym wszyscy kolejno podchodzą, aby oddać cześć Chrystusowemu Krzyżowi przez pocałunek.

Po adoracji krzyża i komunii eucharystycznej następuje uroczyste przeniesienie Ciała Pańskiego do tzw. Grobu Pańskiego, gdzie będziemy Go adorować aż do rozpoczęcia się Wigilii Paschalnej.

Wielka Sobota

W wielkosobotni dzień nie wolno sprawować sakramentów świętych poza pokutą i wiatykiem (namaszczeniem chorych i komunią w godzinie śmierci). Dziś Kościół kontempluje tajemnicę zstąpienia Chrystusa do piekieł. Do otchłani Chrystus poszedł, aby uwolnić z niej praojca Adama i wszystkich sprawiedliwych, który umarli przed nadejściem Chrystusa. Jezus schodzi do piekieł, aby pokazać nam, jak daleko jest w stanie posunąć się miłość Boża w relacji do każdego z nas.

Wielka Sobota to także czas przygotowywania się bezpośredniego do Wielkanocy. To czas porządków i gotowania świątecznych potraw. Tradycyjnie w tym dniu przynosimy do poświęcenia potrawy przygotowane na świąteczny stół.