Eustacjusz z Antiochii (zmarł około 337 roku był biskupem Beroei Syryjskiej, a od roku 323 biskupem Antiochii. Prześladowany za wiarę przez cesarza Dioklecjana lub Licyniusza, później prawdopodobnie przewodniczył obradom Soboru Nicejskiego I. Fałszywie oskarżony przez arian, został w 326 roku potępiony przez synod w Antiochii i skazany na wygnanie do Trajanopolis (Tracja). Jego relikwie około 482 roku przeniesiono do Antiochii. Kult Eustacjusza rozwinął się na Wschodzie. Tradycja syryjska przypisuje mu ułożenie trzech anafor.
K.: Łaska [Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boga Ojca i jedność w Duchu Świętym, niech będą z wami wszystkimi].
L.: Amen. [...].
K.: W górę serca.
L.: Wznosimy je do Pana.
K.: Dzięki składajmy Panu.
L.: Godne to i sprawiedliwe.
Kapłan pochylony: Dzięki składajmy, uwielbiajmy i wysławiajmy Ojca, Syna i Ducha Świętego, Jedynego prawdziwego Boga.
(donośnie): Wspaniałość Twoją, Panie, uwielbiają wszystkie moce niematerialne, z ognia wyprowadzone Zastępy płonące, oddziały płonące mocnych Cherubinów, orszaki budzących bojaźń świętych Serafinów, którzy poruszając swymi skrzydłami wołają, głoszą i mówią:
L.: Święty, Święty, Święty.
Kapłan pochylony: Potrójne uświęcenie ofiarujemy Tobie, Boże Ojcze, i Jednorodzonemu Twemu Synowi, i Duchowi Twemu Świętemu; niezmierzona jest bowiem świętość Twoja, Panie; chociaż byliśmy niegodni, posłałeś Syna Twego na Świat dla naszego zbawienia; i narodził się z Dziewicy i przez swoją śmierć udzielił życia naszej śmiertelnej naturze.
(donośnie): Który, gdy ze swej woli, jako zastępujący nas grzesznych, szedł na śmierć, wziął chleb w swoje święte ręce, błogosławił, uświęcił, łamał i dał swoim świętym uczniom i powiedział: Bierzcie, jedzcie z tego. To jest Ciało moje, które was i wszystkich przyjmujących je wiernych przygotuje do życia wiecznego.
L.: Amen.
K.: Podobnie i kielich, który napełnił mieszaniną wina i wody, błogosławił, uświęcił, i dał tymże świętym uczniom i powiedział: Bierzcie, pijcie z tego wszyscy. To jest Krew moja, Która was i wszystkich przyjmujących ją wiernych przygotuje do życia wiecznego.
L.: Amen.
K.: Ale kiedy będziecie sprawować to misterium, czyńcie pamięć mojej śmierci, aż przyjdę.
L.: Śmierć Twoją, Panie, [głosimy i zmartwychwstanie Twoje wyznajemy].
K.: Wspominając przeto, Panie, zbawcze Twoje narodzenie i powtórne przyjście, ofiarujemy majestatowi Twemu chwałę i błaganie, abyśmy w tym wielkim dniu Twego sprawiedliwego sądu, na skutek naszych grzechów nie stali się pożywieniem płonącego węgla i pokarmem straszliwego płomienia; obyśmy nie zatonęli w morzu płonącym, ani też nie zostali pogrążeni w ognistych falach płonącego ognia. Niech nie staniemy się dziedzicami jęczących i nie poddawaj nas jękom utrapienia; niech nie będziemy mieszkańcami miejsc ciemności i krain pełnych bojaźni; niech nie będziemy obcy Twemu dziedzictwu, ani też pozbawieni Twojej przyjaźni, ale z zaproszonymi do stołu z Tobą i powołanymi do Twojej uczty połącz nas, i uczyń nas chwałą Twego Królestwa.
I przez to wszystko Kościół Twój i Twoja owczarnia błagają Ciebie i przez Ciebie i z Tobą Ojca Twego, mówiąc:
L.: Zmiłuj się [nad nami, Panie Boże Wszechmogący].
K.: My, nędzni[grzesznicy, doznawszy Twej łaski, składamy Tobie dziękczynienie za wszystkich i za wszystko].
L.: Ciebie sławimy, [Ciebie błogosławimy, Ciebie wielbimy i błagamy, Panie Boże, abyś' przebaczył nam i zlitował się nad nami].
D.: Jak czcigodna jest ta godzina [...].
Kapłan odmawia modlitwę przyzywania Ducha Świętego: Błagam miłosierdzie Twoje, Panie Boże, i proszę, zmiłuj się nade mną i ześlij na mnie i na te złożone dary łaskę Ducha Twego Świętego, i oczyść mnie ze wszystkich zmaz grzechu i umocnij mnie w tym posługiwaniu czystym i świętym.
(donośnie): Panie, wysłuchaj mnie!
L.: Kyrie eleison (trzy razy).
K.: Aby przez swoje zstąpienie okazał ten Chleb świętym Ciałem Chrystusa Boga naszego.
L.: Amen.
K.: A zmieszane wino, które jest w tym kielichu, uczynił Krwią Chrystusa Boga naszego.
L.: Amen.
K.: Nam zaś ich przyjęcie niech da darowanie przewinień, odpuszczenie grzechów, prawdziwe poznanie wiary, gorliwość w jej wysławianiu i uczestnictwo w życiu wiecznym.
L.: Amen.
Kapłan pochylony: Daj, Panie, Kościołowi Twemu i jego przełożonym, by zgodnie z nakazami Twego prawa postępowali przez wszystkie dni swego życia.
(donośnie): Oświeć też oczy naszego umysłu, Panie abyśmy rozważali cuda Twego prawa Bożego i zachowaj Twoją całą duchową owczarnię od wilków. Oddajemy Tobie chwałę i cześć [...].
L.: Amen.
Kapłan pochylony: Ujarzmij i oddal od nas, Panie, całą moc nieprzyjacielską, walczącą z nami.
(donośnie): I daj, Panie, wiernemu Twemu ludowi, doskonałą wolność od wojen, zamieszek i szkód barbarzyńców, a także zachowaj całą Twoją owczarnię w pokoju, który pochodzi od Ciebie, abyśmy gorliwie wysławiali Ciebie z Jednorodzonym Twoim Synem i z Duchem Najświętszym [...].
L.: Amen.
Kapłan pochylony: Wspomnij, Panie, świętą Bogurodzicę Maryję i świętych Twoich Apostołów, a także tych, którzy zasłużyli, aby zostać zaliczonymi między nich.
(donośnie): Nas zaś umocnij, abyśmy chwalebnie czynili postępy w prawdziwej nauce i gorliwym sumieniu, i abyśmy z tego powodu stali się podobnymi Twoim świętym, którzy z Tobą żyją, i przez Ciebie strzeżeni oddawali wraz z nimi Tobie chwałę [...].
L.: Amen.
Kapłan pochylony: Wspomnij, Panie, świętych i błogosławionych ojców, którzy zrodzili nas duchowo, wychowali i wykarmili w całej bojaźni Bożej.
(donośnie): Tych, którzy byli prawdziwymi nauczycielami Twego świętego Kościoła, wyrwali go z zasadzek błędów i ukazali proste drogi do życia nieśmiertelnego; policz przeto ich i nas wśród Zastępów, abyśmy z nimi i wśród nich oddawali Tobie chwałę [...].
L.: Amen.
Kapłan pochylony: Zmiłuj się i przebacz, Panie, przez tę ofiarę, wszystkim zmarłym wiernym, którzy zasnęli z Twoją nadzieją w prawdziwej wierze.
(donośnie): Spoglądając na wszystkich z miłosierdziem jako Stwórca ich dusz i ciał. Przeto zechciej przyjąć tę ofiarę, którą za nich Tobie składamy i daj im dobra obiecane miłującym Twego Chrystusa. Przez którego i w którym mamy nadzieję otrzymać miłosierdzie i odpuszczenie naszych i ich grzechów.
L.: Panie, przebacz, daruj, nieprawości nasze.
K.: Łaskawy bądź przeto dla wszystkich naszych i ich nieprawości. Panie, ani też nie przywołuj na pamięć zbrodni, które przez nich i przez nas zostały dokonane, ale króluj w tym wieku nad nami, wolnymi od sędziów i trwogi, a w przyszłym pozwól nam dojść do przybytków światłości, radości i wesela.
Abyśmy w tym i we wszystkim wysławiali, wychwalali, wielbili i wywyższali Twoje imię wielce czcigodne i błogosławione, oraz imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i Ducha Twego Świętego.
L.: Jak było, [tak będzie z pokolenia w pokolenie, i w wieku przyszłym. Amen].