Anafora Bazylego Wielkiego

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

 

W Kościele prawosławnym na terenie Egiptu (patriarchat Aleksandrii) anafora ta została w Średniowieczu całkowicie wyparta przez formularz konstantynopolitański Anafory Bazylego Wielkiego. Wersja egipska zachowała się, w nieco zmienionej formie, u Koptów i u Etiopczyków.

 

D.: Stańmy z uszanowaniem.

K.: Pan z wami wszystkimi.

L.: I z duchem twoim.

K.: W górę serca.

L.: Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Panu.

L.: Godne to sprawiedliwe.

K.: Godne to i sprawiedliwe, godne to i sprawiedliwe, zaprawdę godne to i sprawiedliwe.

Panie, Władco, który jesteś, Boże Prawdy, który jesteś przed wiekami i rządzisz na wieki, który mieszkasz na wysokościach na wieki i widzisz niskości, który stworzyłeś niebo, ziemię, morze i wszystko co w nich jest. Ojcze Pan Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, przez którego wszystko stworzyłeś, widzialne i niewidzialne, który zasiada na tronie świętej chwały Twego Królestwa, który jest uwielbiany przez wszystkie święte moce.

D.: Ci, którzy siedzą, niech powstaną.

K.: Przy którym Aniołowie i Archaniołowie, Księstwa, Potęgi, Trony, Panowania i Moce.

D.: Patrzcie na Wschód.

K.: Którzy otaczają Ciebie, wielooczni Cherubini i sześcioskrzydli Serafini, zawsze uwielbiający, wołający i mówiący.

D.: Bądźmy uważni.

L.: Święty, Święty, Święty Pan Sabaoth. [Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokościach. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach].

K.: Święty, Święty, Święty jesteś zaprawdę Panie, Boże nasz, który uczyniłeś nas i umieściłeś w raju rozkoszy. Kiedy zaś przekroczyliśmy Twoje przykazanie za podszeptem węża i pozbawiliśmy się życia wiecznego i zostaliśmy wypędzeni z raju rozkoszy, nie odrzuciłeś nas do końca, ale nieustannie nawiedzałeś nas przez Twoich świętych proroków, a w końcu tych dni objawiłeś się nam, siedzącym w ciemności i cieniu śmierci, przez Syna Twego Jednorodzonego, Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który z Ducha Świętego i ze świętej Pani naszej Bogurodzicy i zawsze Dziewicy Maryi przyjął ciało i stał się człowiekiem, okazał nam drogi zbawienia, darował nam odrodzenie z wysoka przez wodę i Ducha oraz uczynił nas sobie ludem wybranym; uświęcił nas Świętym Twoim Duchem. On to umiłował swoich, którzy byli w świecie, oddał siebie samego jako wykup śmierci, która nad nami królowała, przez którą byliśmy owładnięci, zaprzedani przez grzech. On to zstąpił przez krzyż do otchłani, powstał z martwych trzeciego dnia i wstąpił na niebiosa, zasiadł po prawicy Twojej, Ojca, oraz wyznaczył dzień zapłaty, w którym przyjdzie sądzić świat w sprawiedliwości i oddać każdemu zgodnie z jego uczynkami.

L.: Według miłosierdzia Twego, Boże, a nie według naszych grzechów.

K.: Pozostawił nam jednak to wielkie misterium pobożności, gdy bowiem zechciał wydać siebie samego za żywot świata.

L.: Wierzymy.

K.: Wziął chleb, w swoje święte, nieskalane i błogosławione ręce, wejrzał na wyżyny niebios ku Tobie, swemu Ojcu, naszemu Bogu i Bogu wszystkiego, dzięki czynił.

L.: Amen.

K.: Pobłogosławił.

L.: Amen.

K.: Uświęcił.

L.: Amen.

K.: Łamał i dał swoim świętym uczniom i apostołom mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje, które za was i za wielu jest łamane i wydane na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.

Podobnie i kielich po wieczerzy, gdy zmieszał wino z wodą, dzięki czynił.

L.: Amen.

K.: Pobłogosławił.

L.: Amen.

K.: Uświęcił.

L.: Amen.

K.: Skosztował, a następnie dał swoim świętym uczniom i apostołom mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy, to jest Krew moja Nowego Przymierza, która za was i za wielu jest wylewana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.

Ilekroć bowiem będziecie spożywać ten chleb i pić ten kielich, śmierć moją głoście, moje zmartwychwstanie i wniebowstąpienie wyznawajcie, aż przyjdę.

L.: Amen. Amen. Amen. Śmierć Twoją, Panie, głosimy, Twoje święte zmartwychwstanie i wniebowstąpienie wyznajemy.

K.: I my wspominając przeto święte Jego męki, zmartwychwstanie, na niebiosa wstąpienie, zasiadanie po prawicy Boga i Ojca oraz chwalebne i budzące lęk powtórne przyjście, to co jest Twoje, z Twoich darów, Tobie ofiarujemy za wszystkich, przez wszystko i we wszystkim.

L.: Tobie śpiewamy, Ciebie błogosławimy, Tobie dzięki czynimy, Panie, i modlimy się do Ciebie, Boże nasz.

D.: Pochylcie się przed Panem z bojaźnią.

K.: Błagamy i prosimy Ciebie, Przyjacielu człowieka, Dobry Panie, my grzeszni i niegodni Twoi słudzy, i wielbimy Ciebie i wysławiamy Twoją dobroć, aby zstąpił Święty Twój Duch na nas, Twoje sługi, i na leżące tutaj te Twoje dary, uświęcił je i napełnił je Duchem Świętym.

D.: Bądźmy uważni.

L.: Amen.

K.: I aby sprawił, żeby chleb ten stał się świętym Ciałem Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów i życie wieczne dla tych, którzy mają w nim udział.

L.: Amen.

K.: A kielich ten drogocenną Krwią Nowego Przymierza tegoż Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów i życie wieczne dla tych, którzy mają w nim udział.

L.: Amen. Panie, zmiłuj się (trzy razy).

K.: I uczyń nas. Panie, godnymi przyjęcia świętych Twych tajemnic na uświęcenie duszy, ciała i ducha, abyśmy się stali jednym ciałem i jednym duchem, byśmy znaleźli cząstkę i osiągnęli dziedzictwo ze wszystkimi świętymi, którzy od wieków spodobali się Tobie.

Wspomnij, Panie, jeden, święty i powszechny Twój Kościół, który nabyłeś najdroższą Krwią Twego Chrystusa, i obdarz go pokojem.

Przede wszystkim wspomnij. Panie, świętego ojca naszego, arcybiskupa abbę N., papieża i patriarchę wielkiego miasta Aleksandrii, którego obdarz godnością rządzenia świętymi Twymi kościołami, zachowaj go w pokoju, chwale, zdrowiu, długim życiu, aby godnie przekazywał słowo prawdy i wiódł Twój lud w pokoju.

Wspomnij, Panie, prawowiernych kapłanów, wszystkich diakonów i posługujących, wszystkich zachowujących dziewictwo i cały Twój pobożny lud.

Wspomnij, Panie, nas, i zmiłuj się nad nami wszystkimi raz na zawsze.

L.: Zmiłuj się nad nami, Boże Ojcze Wszechmogący.

K.: Zmiłuj się nad nami. Boże Ojcze Wszechmogący (trzy razy).

L.: Panie, zmiłuj się (trzy razy).

K.: Wspomnij także, Panie, na zbawienie tego naszego miasta i tych, którzy z wiarą Bożą w nim mieszkają.

Wspomnij, Panie, powietrze i owoce ziemi. Wspomnij, Panie, deszcze i zasiewy ziemi. Wspomnij, Panie, umiarkowane wylewy wód rzecznych.

Rozraduj także i odnów oblicze ziemi, bruzdy jej napój, pomnóż jej plony. Daj nam wszystko, co jest potrzebne do zasiewów i do żniwa oraz już teraz pobłogosław. Życiem naszym kieruj. Pobłogosław krąg roku dobrodziejstwami Twymi ze względu na biedny Twój lud, ze względu na wdowy i sieroty, ze względu na pielgrzymów i przybyszów, i ze względu na nas wszystkich, pokładających w Tobie nadzieję i przyzywających święte Twoje imię. Oczy bowiem wszystkich w Tobie pokładają nadzieję i Ty dajesz każdemu pokarm we właściwym czasie. Uczyń z nami według Twojej łaskawości. Ty który dajesz pokarm każdemu ciału. Napełnij radością i szczęściem nasze serca, byśmy wszystko mieli w obfitości w każdym dobrym dziele, aby czynić Twoją świętą wolę.

L.: Panie, zmiłuj się.

K.: Wspomnij, Panie, tych co ofiarowali Tobie te drogocenne dary, i tych, za których, z powodu których i przez których są ofiarowane, daj im wszystkim nagrodę niebieską, gdyż jest nakazem Syna Twego Jednorodzonego, Panie, byśmy czynili wspomnienie świętych nam powierzone.

Zechciej także wspomnieć. Panie, tych, którzy od wieków spodobali się Tobie: świętych ojców, patriarchów, apostołów, proroków, nauczycieli, ewangelistów, męczenników, wyznawców i wszystkie duchy sprawiedliwych, którzy odeszli w wierze Chrystusa.

Przede wszystkim najświętszą, chwalebną, nieskalaną, błogosławioną Panią naszą, zawsze Dziewicę Bogurodzicę Maryję.

Świętego czcigodnego proroka, Poprzednika i męczennika Jana Chrzciciela.

Świętego Szczepana, pierwszego diakona i pierwszego męczennika.

Świętego, błogosławionego ojca naszego apostoła i ewangelistę Marka i świętego ojca naszego cudotwórcę Bazylego.

Świętego N., którego pamiątkę dziś obchodzimy i wszystkie chóry Twych świętych, za wstawiennictwem których i dla modlitw których zmiłuj się nad nami i zbaw nas ze względu na Twoje Święte imię, które wezwane jest nad nami.

Diakon czyta dyptychy, czyli tabliczki z wypisanymi imionami żywych i zmarłych, odczytywano w czasie liturgii.

Kapłan cicho: Podobnie wspomnij. Panie, wszystkich duchownych i świeckich, którzy już zmarli. Spraw, aby wszystkie dusze spoczywały na łonie świętych ojców naszych Abrahama, Izaaka i Jakuba. Wprowadź i zgromadź ich w miejscu kwiecistym nad wodami odpocznienia, w raju szczęśliwości, skąd ucieka ból, smutek i płacz, w chwale Twoich świętych.

Po skończonym czytaniu dyptychów kapłan mówi: Tym zaś, Panie, których dusze przyjąłeś, daj odpoczynek i przenieś ich do Królestwa niebieskiego. Nas zaś, tu pozostających, zachowaj w Twojej wierze i zaprowadź nas do Twego Królestwa, udziel nam twego pokoju, abyśmy w każdym czasie, teraz i zawsze, wychwalali, wysławiali i wielbili, błogosławili i uświęcali najświętsze, chwalebne i błogosławione Twoje imię, z Jezusem Chrystusem i Duchem Świętym.

L.: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.