Źródłem tej anafory jest syryjska Anafora Dwunastu Apostołów, którą Jan Chryzostom jako arcybiskup Konstantynopola wprowadził do liturgii tego miasta. Odtąd formularz ten nosi imię Jana Chryzostoma i jest podstawowym tekstem przy sprawowaniu Eucharystii w Kościołach tradycji bizantyjskiej.
D.: Stańmy dobrze, stańmy z bojaźnią, bądźmy uważni, abyśmy w pokoju złożyli Świętą Ofiarę.
L.: Miłosierdzie pokoju, ofiarę chwały.
K.: Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boga Ojca i jedność Ducha Świętego, niech będą z wami wszystkimi.
L.: I z duchem twoim.
K.: W górę serca.
L.: Wznosimy je do Pana.
K.: Dzięki składajmy Panu.
L.: Godne to i sprawiedliwe
Kapłan zaczyna świętą anaforę: Godne to jest i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie opiewali, Ciebie błogosławili, Ciebie wychwalali, Tobie dzięki czynili i Tobie składali hołd na każdym miejscu Twego panowania. Ty bowiem jesteś Bogiem niewysłowionym, niepojętym, niewidzialnym, niedoścignionym. Ty zawsze i jednakowo jesteś, a tak samo jak Ty, jest także Jednorodzony Twój Syn i Duch Twój Święty. Ty z niebytu powołałeś nas do istnienia i upadłych znowu podniosłeś, i nie opuściłeś, czyniąc wszystko, aż nas zaprowadziłeś do nieba i darowałeś Swoje przyszłe Królestwo. Za to wszystko dzięki składamy Tobie i Jednorodzonemu Twemu Synowi i Duchowi Twemu Świętemu, za wszystko o czym wiemy i o czym nie wiemy, za okazane nam i ukryte dobrodziejstwa, które nam uczyniłeś.
Dzięki czynimy Tobie i za to posługiwanie, które z rąk naszych raczyłeś przyjąć, bowiem stoją przed Tobą tysiące Archaniołów i miriady Aniołów, Cherubini i Serafini, sześcioskrzydli i wieloocy, unoszący się uskrzydleni.
(donośnie): Śpiewając, wołając i głosząc zwycięską pieśń.
L.: Święty, Święty, Święty Pan Sabaoth. Pełne jest niebo i ziemia chwały Twoje. Hosanna na wysokościach. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach.
Kapłan modli się cicho: Z tymi błogosławionymi Mocami i my, Władco, Przyjacielu człowieka, wołamy i mówimy: Święty jesteś i Najświętszy, Ty, i Jednorodzony Twój Syn i Duch Twój Święty. Święty jesteś i Najświętszy i wspaniała jest Twoja chwała. Ty tak umiłowałeś Twój świat, że dałeś Syna Swego Jednorodzonego, aby każdy kto wierzy w Niego nie zginął, ale miał żywot wieczny.
On to przyszedł i spełniwszy wszystko, co było dla nas przewidziane, tej nocy której był wydany, a raczej sam siebie wydał za życie świata, wziął chleb w swoje święte, przeczyste i nieskalane ręce, dzięki czynił, błogosławił, uświęcił, łamał i rozdawał swoim świętym uczniom i apostołom mówiąc:
(donośnie): Bierzcie, jedzcie, to jest Ciało moje, które za was jest łamane na odpuszczenie grzechów.
K.: Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc:
(donośnie): Pijcie z niego wszyscy, to jest Krew moja Nowego Przymierza, która za was i za wielu jest wylewana na odpuszczenie grzechów.
L.: Amen.
Kaptan cicho: Wspominając przeto to zbawienne przykazanie, a także wszystko, co się dla nas stało, krzyż, grób, po trzech dniach zmartwychwstanie, wstąpienie na niebiosa, zasiadanie po prawicy i powtórne chwalebne przyjście.
(donośnie): To, co jest Twoje, od Twoich Tobie ofiarujemy, zgodnie ze wszystkim i według wszystkiego.
L.: Ciebie opiewamy, Ciebie błogosławimy, Tobie dzięki czynimy, Panie, i prosimy Ciebie, Boże nasz.
Kapłan pochyla głowę i mówi cicho: Składamy Tobie również tę duchową i bezkrwawą ofiarę, i wzywamy i prosimy i błagamy: ześlij Ducha Twego Świętego na nas i na leżące tutaj dary.
Kapłan wyprostowany błogosławi mówiąc: I uczyń przeto chleb ten najdroższym Ciałem Chrystusa Twego, przemieniwszy Duchem Twoim Świętym. Amen.
A co w kielichu tym najdroższą Krwią Chrystusa Twego, przemieniwszy Duchem Twoim Świętym. Amen.
Kapłan cicho: Aby te dary stały się dla przyjmujących ku trzeźwości duszy, ku odpuszczeniu grzechów, ku wspólnocie ze Świętym Twym Duchem, ku pełni Królestwa Niebieskiego, ku świętości doskonałej, a nie na sąd lub potępienie.
Składamy Tobie również tę duchową ofiarę za tych, którzy spoczęli w wierze, za praojców, ojców, patriarchów, proroków, apostołów, kaznodziejów, ewangelistów, męczenników, wyznawców, ascetów oraz za wszystkich sprawiedliwych, którzy w wierze spoczęli.
(donośnie): A nade wszystko za Najświętszą, Przeczystą, Błogosławioną i pełną chwały Panią naszą, Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję.
Za świętego Jana Chrzciciela, Proroka i Porzednika, czcigodnych i chwalebnych apostołów, świętego N., którego ze czcią wspominamy, i wszystkich Twoich świętych, dla modlitw których nawiedź nas, Boże.
Wspomnij wszystkich, którzy zasnęli w nadziei zmartwychwstania i życia wiecznego, i daj im odpoczynek tam, gdzie jaśnieje światłość Twego oblicza.
Prosimy Cię również, Panie, abyś wspomniał cały episkopat prawowierny, wiernie głoszący słowo Twojej prawdy, wszystkich kapłanów w Chrystusie, diakonów i cały stan duchowny.
Składamy Tobie również tę duchową ofiarę za całą ziemię, za święty, powszechny i apostolski Kościół, za żyjących w czystości i wiodących uczciwe życie, za tych, którzy są w górach, jaskiniach i rozpadlinach ziemskich. Za najwierniejszego imperatora naszego i miłującą Chrystusa imperatorową, za wszystkie urzędy i ich wojsko.
Daj im, Panie, rządy pokoju, abyśmy i my mogli w pokoju prowadzić spokojne i ciche życie we wszelkiej pobożności i czystości.
Wspomnij, Panie, to miasto, w którym żyjemy, wszystkie miasta i krainy oraz wszystkich, którzy w wierze tam żyją.
(donośnie): Przede wszystkim wspomnij, Panie, arcybiskupa naszego N.
Wspomnij, Panie, żeglujących, podróżujących, chorych, cierpiących, pozostających w niewoli i na ich wybawienie.
Wspomnij, Panie, ofiarodawców i dobroczyńców świętych Twoich Kościołów, a także pamiętających o ubogich i na wszystkich nas ześlij obfite Twoje miłosierdzie.
(donośnie): I pozwól nam jednymi ustami i jednym sercem chwalić i wysławiać najczcigodniejsze i najwspanialsze imię Twoje, Ojca i Syna i Ducha Świętego, teraz i zawsze i na wieki wieków.
L.: Amen.