ROZDZIAŁ III
PROCESJA NA UROCZYSTOŚĆ
NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
PRZYGOTOWANIA
89. W zakrystii należy przygotować:
a) dla celebransa: oprócz szat mszalnych białą kapę (jeśli jej używa) i welon naramienny; jeżeli procesja odbywa się po Nieszporach należy przygotować: humerał, albę, pasek, białą stułę i kapę oraz welon naramienny;
b) dla innych kapłanów: humerały, alby, paski, białe stuły i ornaty;
c) dla diakonów: humerały, alby, paski, białe stuły i dalmatyki;
d) dla ministrantów: alby lub komże;
e) krzyż procesyjny;
f) księgę zawierającą teksty procesji;
g) bursę z korporałem;
h) baldachim;
i) świece dla duchowieństwa i ministrantów;
j) dwie kadzielnice i łódkę.
90. Przy drodze, którą ma przejść procesja, należy przygotować cztery ołtarze. Na ołtarzach nie należy umieszczać wizerunków Świętych, lecz przyozdobić je symbolami eucharystycznymi i umieścić na nich okazały tron z korporałem do wystawienia Najświętszego Sakramentu oraz lichtarze ze świecami, zabezpieczonymi przed wiatrem.
91. Jeżeli jest to potrzebne, należy przygotować aparaturę nagłaśniającą.
POCZĄTEK PROCESJI
92. Po Mszy świętej celebrans zachowuje szaty mszalne albo wkłada białą kapę.
93. Komentator krótko przypomina porządek procesji i śpiewów.
94. W tym czasie celebrans nakłada kadzidło do dwóch kadzielnic, bez błogosławieństwa, i okadza Najświętszy Sakrament. Ministrant podaje welon naramienny.
95. Celebrans podchodzi do ołtarza, bierze monstrancję i procesja wyrusza ze śpiewem pieśni: Twoja cześć, chwała.
96. Wszystkie pieśni towarzyszące procesji, z wyjątkiem hymnu: Ciebie, Boga, wysławiamy, zaczyna kantor lub organista. Jeżeli ich nie ma robi to celebrans.
97. Śpiew przed Ewangelią wykonują kantorzy lub chór, a wszyscy powtarzają aklamację.
98. Po odczytaniu lub śpiewaniu Ewangelii zachowuje się takie obrzędy, jak we Mszy świętej.
PIERWSZA STACJA
EUCHARYSTIA JEST OFIARĄ
99. Po przyjściu procesji do pierwszego ołtarza śpiewa się hymn albo responsorium, albo pieśń: Bądź pochwalon na wieki lub inną.
100. W tym czasie umieszcza się Najświętszy Sakrament na tronie i okadza bez nakładania kadzidła.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Hbr 9,11.12.14
K. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
K. Chrystus jako Arcykapłan dóbr przyszłych * przez własną Krew wszedł do Miejsca Świętego.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
K. Jezus złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, * Jego Krew oczyszcza nasze sumienia.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
EWANGELIA Mt 26,17 – 19,26 – 29
Krew Nowego Przymierza wylana na odpuszczenie grzechów
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
† Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
W. Chwała Tobie Panie.
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego».
Oto słowo Pańskie.
HOMILIA
101. Można wygłosić krótką homilię.
WSPÓLNA MODLITWA
102. Celebrans wzywa obecnych:
Prośmy wszechmogącego Boga, abyśmy zawsze godnie składali Jego Majestatowi Najświętszą Ofiarę.
103. Celebrans klęka na stopniu przed ołtarzem i wszyscy śpiewają trzy razy wezwanie:
Święty Boże, święty mocny, święty, nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
104. W tym czasie celebrans nakłada kadzidło i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie wstaje i śpiewa:
Módlmy się. (Cicha modlitwa)
Boże nasz Ojcze, przez paschalne misterium swojego Syna dokonałeś naszego odkupienia, † dlatego w sakramentalnych znakach głosimy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa; * spraw, abyśmy stale doznawali wzrostu Twojej łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
105. Jeżeli jest taki zwyczaj, celebrans błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, po czym procesja udaje się do następnego ołtarza ze śpiewem pieśni (np. Zróbcie Mu miejsce).
106. Przy następnych ołtarzach zachowuje się obrzędy opisane przy pierwszym ołtarzu, zmieniają się jednak pieśni perykopy z Ewangelii i modlitwy.
DRUGA STACJA
EUCHARYSTIA JEST POKARMEM DUSZY
107. Po przyjściu procesji do drugiego ołtarza śpiewa się hymn albo responsorium, albo pieśń: Jezu miłości Twej lub inną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. J, 6,55-56
K. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
K. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, * a Krew moja jest prawdziwym napojem.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
K. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, * trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
EWANGELIA Mk 8,19
Jedli i nasycili się
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
† Słowa Ewangelii według świętego Marka.
W. Chwała Tobie Panie.
Gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka».
Odpowiedzieli uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?» Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem».
I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił,
Oto słowo Pańskie.
HOMILIA
108. Można wygłosić krótką homilię.
WSPÓLNA MODLITWA
109. Celebrans wzywa obecnych:
Prośmy Pana Boga, aby nas zachował od braku pokarmu duchowego i cielesnego oraz od wszelkich klęsk.
110. Celebrans klęka na stopniu przed ołtarzem i wszyscy śpiewają trzy razy wezwanie:
Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas, Panie
111. W tym czasie celebrans nakłada kadzidło i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie wstaje i śpiewa:
Módlmy się. (Cicha modlitwa)
Panie Jezu Chryste, Chlebie żywy, dający życiewieczne, † spraw, abyśmy często Ciebie przyjmowali * i zjednoczeniu z Tobą przynosili owoc trwający nawieki. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W. Amen.
112. Jeżeli jest taki zwyczaj, celebrans błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, po czym procesja udaje się do następnego ołtarza ze śpiewem pieśni (np. Niebo, ziemia, świat i morze).
TRZECIA STACJA
EUCHARYSTIA JEST ZADATKIEM ŻYCIA WIECZNEGO.
113. Po przyjściu procesji do drugiego ołtarza śpiewa się hymn albo responssorium, albo pieśń: O święta uczto lub inną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. J 6,51,54
K. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
K. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba * Jeśli kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
K. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, ma życie wieczne, * a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
EWANGELIA Łk 24,13 – 16, 28-35
Poznali Go przy łamaniu chleba
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
† Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
W. Chwała Tobie Panie.
Trzeciego dnia po śmierci Jezusa dwaj z Jego uczniów byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi.
Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.
I mówili nawzajem do siebie: „Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?”.
W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi”.
Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniuchleba.
Oto słowo Pańskie.
HOMILIA
114. Można wygłosić krótką homilię.
WSPÓLNA MODLITWA
115. Celebrans wzywa obecnych:
Błagajmy Pana Boga, który pragnie zbawienia wszystkich ludzi, aby Najświętszy Sakrament był dla nas zadatkiem życia wiecznego.
116. Celebrans klęka na stopniu przed ołtarzem i wszyscy śpiewają trzy razy wezwanie:
Od nagłej i niespodziewanej śmierci
zachowaj nas, Panie
117. W tym czasie celebrans nakłada kadzidło i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie wstaje i śpiewa:
Módlmy się. (Cicha modlitwa)
Wszechmogący wieczny Boże, † spraw, abyśmy żyjąc rozsądnie, pobożnie i sprawiedliwie, * zasłużyli na przyjęcie w chwili naszej śmierci Najświętszego Sakramentu Ciała i Krwi naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.
118. Jeżeli jest taki zwyczaj, celebrans błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, po czym procesja udaje się do następnego ołtarza ze śpiewem
pieśni (np. Bądźże pozdrowiona, Hostio).
CZWARTA STACJA
EUCHARYSTIA JEST SAKRAMENTEM JEDNOŚCI KOŚCIOŁA
119. Po przyjściu procesji do drugiego ołtarza śpiewa się hymn albo responsorium, albo pieśń: Gdzie miłość wzajemna i dobroć lub inną.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Kor 10,16 – 17
K. Spraw to, nasz Ojcze byśmy byli jedno.
W. Spraw to, nasz Ojcze byśmy byli jedno.
K. Kielich, błogosławimy, jest udziałem we Krwi Chrystusa. * Chleb, który łamiemy, jest udziałem w Ciele Chrystusa.
W. Spraw to, nasz Ojcze byśmy byli jedno.
K. Ponieważ jeden jest chleb, przeto tworzymy jedno ciało, * Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba
W. Spraw to, nasz Ojcze byśmy byli jedno.
EWANGELIA J 17, 20 – 26
Aby się zespolili w jedno
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
† Słowa Ewangelii według świętego Jana.
W. Chwała Tobie Panie.
W czasie ostatniej wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
„Ojcze nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.
Oto słowo Pańskie.
HOMILIA
120. Można wygłosić krótką homilię.
WSPÓLNA MODLITWA
121. Celebrans wzywa obecnych:
Prośmy Pana Boga, aby nas uwolnił od grzechów i zjednoczył wszystkich, którzy przyjmują ten sam chleb eucharystyczny.
122. Celebrans klęka na stopniu przed ołtarzem i wszyscy śpiewają trzy razy wezwanie:
My, grzeszni, Ciebie , Boże prosimy,
wysłuchaj nas, Panie.
123. W tym czasie celebrans nakłada kadzidło i okadza Najświętszy Sakra ment. Następnie wstaje i śpiewa:
Módlmy się. (Cicha modlitwa)
Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie modlitwy Twojego ludu † i spraw, niech serca wiernych złączą się w wychwalaniu Ciebie i we wspólnej pokucie, * abyśmy przezwyciężyli podział chrześcijan i w doskonałej jedności Kościoła z radością dążyli do Twojego wiekuistego królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
124. Jeżeli jest taki zwyczaj, celebrans błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, po czym procesja wyrusza do kościoła ze śpiewem pieśni (np. U drzwi Twoich). Jeżeli okoliczności za tym przemawiają, w drodze do kościoła można śpiewać hymn: Ciebie, Boga, wysławiamy.
ZAKOŃCZENIE PROSCESJI
125. Gdy procesja wróci do kościoła, i celebrans dojdzie do głównego ołtarza, stawia na nim monstrancję i okadza Najświętszy Sakrament. Jeżeli nie śpiewano: Ciebie, Boga, wysławiamy, celebrans intonuje ten hymn, a wszyscy śpiewają go stojąc.
126. Pod koniec hymnu celebrans nakłada kadzidło i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie wstaje i śpiewa:
Módlmy się. (Cicha modlitwa)
Boże, nasz Ojcze, oświeć nasze serca światłem wiary i rozpal ogniem miłości, † abyśmy w duchu i prawdzie z całym oddaniem wielbili Chrystusa, * którego w tym Sakramencie czcimy jako naszego Boga i Pana. Który żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.
127. Celebrans błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem i chowa Go do tabernakulum.
128. Jeżeli ostatni ołtarz znajduje się na ścianie kościoła, można przy nim zakończyć procesję.
129. W takim przypadku po odśpiewaniu modlitwy: Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie jak w nr 123 celebrans intonuje hymn Ciebie, Boga, wysławiamy.
130. Po skończeniu hymnu celebrans śpiewa modlitwę: Boże, nasz Ojcze, oświeć, jak w nr 126 po czym błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem.
131. Najświętszy Sakrament odnosi się do kościoła w kustodii lub w monstrancji i chowa do tabernakulum.
