ROZDZIAŁ V
CHRZEST DZIECI W NIEBEZPIECZEŃSTWIE LUB W OBLICZU ŚMIERCI GDY BRAK KAPŁANA LUB DIAKONA
MODLITWA POWSZECHNA
178. Po przygotowaniu wody, nawet nie święconej, gromadzą się wokół chorego dziecka jego rodzice, chrzestni i, jeśli to możliwe, także krewni i bliscy. Wówczas jeden z wiernych, odpowiednio przygotowany, zaczyna krótką modlitwę powszechną:
Prośmy Boga wszechmogącego o miłosierdzie dla tego dziecka, które ma dostąpić łaski chrztu świętego, dla jego rodziców i chrzestnych oraz dla wszystkich ochrzczonych.
Wołajmy do Niego: Wysłuchaj nas, Panie.
1. Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty włączył to dziecko do wspólnoty swojego Kościoła.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
2. Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty uczynił je swoim przybranym dzieckiem.
3. Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty dał mu uczestnictwo w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa.
4. Prosimy Cię, abyś we wszystkich tu obecnych odnowił łaskę chrztu świętego.
5. Prosimy Cię, abyś wszystkich uczniów Chrystusa, przez chrzest włączonych w jedną wspólnotę, zachował na zawsze w jednej wierze i miłości.
179. Modlitwę powszechną kończy się następującymi słowami:
Boże, źródło wszelkiego życia i miłości, Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ty pocieszasz rodziców w zmartwieniach i obejmujesz swoją opieką chore dzieci, Ty w swojej miłości odradzasz je do życia wiecznego. Wysłuchaj łaskawie naszego błagania. Nie dozwól, by grzech panował nad tym dzieckiem, ale zmiłuj się nad nim i przyjmij do królestwa Twojego Syna.
Spraw, aby to dziecko, któremu nadajemy imię N., przez wodę i moc Ducha Świętego stało się podobne do Chrystusa w tajemnicy Jego Śmierci i Zmartwychwstania i jako Twoje przybrane dziecko otrzymało dziedzictwo Chrystusa i radowało się w Kościele ze wspólnoty z Tobą, z Twoim Jednorodzonym Synem i z Duchem Świętym przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
WYZNANIE WIARY
180. Następuje wyznanie wiary. Udzielający chrztu zwraca się do obecnych:
Wspominając swój własny chrzest, wyznajmy wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to wiara Kościoła, w której dzieci otrzymują chrzest.
Następnie pyta:
Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Wszyscy: Wierzymy.
Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
Wszyscy: Wierzymy.
Czy wierzycie w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Wszyscy: Wierzymy.
Można również wyznać wiarę, odmawiając Skład Apostolski:
Wierzę w Boga.
CHRZEST
181. Następnie szafarz udziela chrztu dziecku, mówiąc:
N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJCA
polewa je wodą po raz pierwszy,
I SYNA,
polewa je wodą po raz drugi,
I DUCHA ŚWIĘTEGO.
polewa je wodą po raz trzeci.
WŁOŻENIE BIAŁEJ SZATY
182. Opuszczając wszystkie inne obrzędy, można dokonać włożenia białej szaty. Udzielający chrztu mówi:
N., oto stałeś(aś) się nowym stworzeniem i przyoblokłeś(aś) się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę. Zachowaj godność dziecka Bożego nieskalaną aż po życie wieczne.
Wszyscy: Amen.
MODLITWA PAŃSKA
183. Na zakończenie odmawia się Modlitwę Pańską:
Ojcze nasz.
184. Gdyby wśród obecnych nikt nie potrafił przewodniczyć modlitwie, każdy z wiernych może ochrzcić dziecko. Odmawia wtedy najpierw wyznanie wiary (Skład Apostolski), potem polewa dziecko wodą, wymawiając zwykłą formułę chrztu (patrz wyżej nr 181). W niektórych okolicznościach można opuścić nawet wyznanie wiary.
185. W niebezpieczeństwie bliskiej śmierci wystarczy, aby udzielający, opuszczając inne obrzędy, polał dziecko wodą, wymawiając równocześnie zwykłą formułę (patrz wyżej nr 181). Wypada, aby udzielający chrztu czynił to w miarę możności w obecności jednego lub dwóch świadków.