Main Menu

Użytkowników:
1
Artykułów:
1898
Odsłon artykułów:
10657056

Odwiedza nas 257 gości oraz 0 użytkowników.

CHRZEST DZIECI W NIEBEZPIECZEŃSTWIE LUB W OBLICZU ŚMIERCI GDY BRAK KAPŁANA LUB DIAKONA

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

 

ROZDZIAŁ V

 

CHRZEST DZIECI W NIEBEZPIECZEŃSTWIE LUB W OBLICZU ŚMIERCI GDY BRAK KAPŁANA LUB DIAKONA

 

MODLITWA POWSZECHNA

178.   Po przygotowaniu wody, nawet nie święconej, gromadzą się wokół chorego dziecka jego rodzice, chrzestni i, jeśli to możliwe, także krewni i bliscy. Wówczas jeden z wiernych, odpowiednio przygotowany, zaczyna krótką modlitwę powszechną:

Prośmy Boga wszechmogącego o miłosierdzie dla tego dziecka, które ma dostąpić łaski chrztu świętego, dla jego rodziców i chrzestnych oraz dla wszystkich ochrzczonych.

Wołajmy do Niego: Wysłuchaj nas, Panie.

1.        Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty włączył to dziecko do wspólnoty swojego Kościoła.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

2.        Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty uczynił je swoim przybranym dzieckiem.

3.        Prosimy Cię, abyś przez chrzest święty dał mu uczestnictwo w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa.

4.        Prosimy Cię, abyś we wszystkich tu obecnych odnowił łaskę chrztu świętego.

5.        Prosimy Cię, abyś wszystkich uczniów Chrystusa, przez chrzest włączonych w jedną wspólnotę, zachował na zawsze w jednej wierze i miłości.

 

179.   Modlitwę powszechną kończy się następującymi słowami:

Boże, źródło wszelkiego życia i miłości, Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ty pocieszasz rodziców w zmartwieniach i obejmujesz swoją opieką chore dzieci, Ty w swojej miłości odradzasz je do życia wiecznego. Wysłuchaj łaskawie naszego błagania. Nie dozwól, by grzech panował nad tym dzieckiem, ale zmiłuj się nad nim i przyjmij do królestwa Twojego Syna.

Spraw, aby to dziecko, któremu nadajemy imię N., przez wodę i moc Ducha Świętego stało się podobne do Chrystusa w tajemnicy Jego Śmierci i Zmartwychwstania i jako Twoje przybrane dziecko otrzymało dziedzictwo Chrystusa i radowało się w Kościele ze wspólnoty z Tobą, z Twoim Jednorodzonym Synem i z Duchem Świętym przez wszystkie wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

 

WYZNANIE WIARY

180.   Następuje wyznanie wiary. Udzielający chrztu zwraca się do obecnych:

Wspominając swój własny chrzest, wyznajmy wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to wiara Kościoła, w której dzieci otrzymują chrzest.

Następnie pyta:

Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?

Wszyscy: Wierzymy.

 

Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?

Wszyscy: Wierzymy.

 

Czy wierzycie w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?

Wszyscy: Wierzymy.

 

Można również wyznać wiarę, odmawiając Skład Apostolski:

Wierzę w Boga.

 

CHRZEST

181.   Następnie szafarz udziela chrztu dziecku, mówiąc:

N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJCA

polewa je wodą po raz pierwszy,

I SYNA,

polewa je wodą po raz drugi,

I DUCHA ŚWIĘTEGO.

polewa je wodą po raz trzeci.

 

WŁOŻENIE BIAŁEJ SZATY

182.   Opuszczając wszystkie inne obrzędy, można dokonać włożenia białej szaty. Udzielający chrztu mówi:

N., oto stałeś() się nowym stworzeniem i przyoblokłeś() się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę. Zachowaj godność dziecka Bożego nieskalaną aż po życie wieczne.

Wszyscy: Amen.

 

MODLITWA PAŃSKA

183.   Na zakończenie odmawia się Modlitwę Pańską:

Ojcze nasz.

 

184.   Gdyby wśród obecnych nikt nie potrafił przewodniczyć modlitwie, każdy z wiernych może ochrzcić dziecko. Odmawia wtedy najpierw wyznanie wiary (Skład Apostolski), potem polewa dziecko wodą, wymawiając zwykłą formułę chrztu (patrz wyżej nr 181). W niektórych okolicznościach można opuścić nawet wyznanie wiary.

185.   W niebezpieczeństwie bliskiej śmierci wystarczy, aby udzielający, opuszczając inne obrzędy, polał dziecko wodą, wymawiając równocześnie zwykłą formułę (patrz wyżej nr 181). Wypada, aby udzielający chrztu czynił to w miarę możności w obecności jednego lub dwóch świadków.