ROZDZIAŁ III
CHRZEST WIELU DZIECI W CZASIE MSZY ŚWIĘTEJ
OBRZĘD PRZYJĘCIA DZIECI
107. O ile to możliwe, chrztu udziela się w niedzielę, ponieważ Kościół obchodzi wtedy Misterium Paschalne. Wszystkie dzieci urodzone w ostatnim czasie powinno się chrzcić wspólnie, w obecności i przy czynnym udziale wiernych, przynajmniej krewnych, bliskich i znajomych.
108. Ojciec i matka razem z chrzestnymi powinni przedstawić dziecko Kościołowi celem udzielenia chrztu.
109. Jeżeli przy chrzcie większej liczby dzieci jest obecnych kilku kapłanów lub diakonów, mogą oni pomagać głównemu szafarzowi w spełnianiu niektórych obrzędów. Zaznaczono to we właściwym miejscu.
110. Jeżeli udziela się chrztu w czasie Mszy niedzielnej, odprawia się Mszę z dnia. W niedziele Okresu Narodzenia Pańskiego i Okresu Zwykłego można użyć formularza Mszy przy udzielaniu chrztu dzieciom.
111. Opuszcza się powitanie wiernych i akt pokuty. Kapłan ubrany w szaty mszalne udaje się razem z asystą do drzwi kościoła lub do tego miejsca, gdzie są zgromadzeni rodzice i chrzestni z dziećmi do chrztu. W tym czasie lud śpiewa odpowiednią pieśń.
112. Celebrans wita obecnych, zwłaszcza rodziców i chrzestnych, wspominając w krótkich słowach o radości, z jaką przyjęli dzieci: są one darem Boga, który jest źródłem wszelkiego życia i który teraz chce obdarzyć te dzieci swoim życiem łaski.
113. Celebrans pyta najpierw rodziców każdego dziecka:
Celebrans: Drodzy rodzice, jakie imię wybraliście dla swojego dziecka?
Rodzice: N.
Celebrans: O co prosicie Kościół Boży dla N.?
Rodzice: O chrzest.
W powyższym dialogu celebrans może użyć innych słów. Na drugie pytanie rodzice mogą odpowiedzieć innymi słowami, np: O wiarę lub: O łaskę Chrystusa, lub: O przyjęcie do Kościoła, lub: O życie wieczne.
_____________________________________________________________
114. Jeżeli jest większa liczba dzieci do chrztu, celebrans pyta o imię dziecka jednocześnie wszystkich rodziców, a każda rodzina odpowiada kolejno. Drugie pytanie można skierować w liczbie mnogiej do wszystkich razem.
Celebrans: Drodzy rodzice, jakie imię wybraliście dla swojego dziecka?
Rodzice: N., N.
Celebrans: O co prosicie Kościół Boży dla swoich dzieci?
Rodzice: O chrzest.
____________________________________________________________
115. Wtedy celebrans zwraca się do rodziców tymi lub podobnymi słowami:
Drodzy rodzice, prosząc o chrzest dla swoich dzieci, przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania ich w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowały Boga i bliźniego, jak nas nauczył Jezus Chrystus. Czy jesteście świadomi tego obowiązku?
Rodzice: Tak albo: Jesteśmy tego świadomi.
Odpowiedź tę dają poszczególne rodziny; jeżeli jest większa liczba dzieci do chrztu, wszystkie rodziny mogą odpowiedzieć równocześnie.
116. Następnie zwracając się do chrzestnych, celebrans pyta ich w ten lub podobny sposób:
A wy, drodzy chrzestni, czy jesteście gotowi pomagać rodzicom tych dzieci w wypełnianiu ich obowiązku?
Chrzestni odpowiadają wspólnie:
Jesteśmy gotowi.
117. Celebrans mówi dalej:
N., N. (albo: Drogie dzieci), wspólnota chrześcijańska przyjmuje was z wielką radością. W imieniu tej wspólnoty znaczę was znakiem krzyża. Po mnie wy, rodzice i chrzestni, naznaczcie wasze dzieci znakiem Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela.
I w milczeniu kreśli znak krzyża na czole każdego dziecka. Potem czynią to rodzice i chrzestni.
118. Celebrans zaprasza rodziców i chrzestnych, aby udali się na miejsca przewidziane dla nich przed ołtarzem.
WSTĘPNE OBRZĘDY MSZY
119. Gdy celebrans dojdzie do miejsca przewodniczenia, śpiewa się hymn: Chwała na wysokości Bogu, zgodnie z przepisami mszału. Następnie celebrans śpiewa kolektę.
120. Na czas liturgii słowa Bożego dzieci można przenieść do oddzielnego pomieszczenia.
LITURGIA SŁOWA BOŻEGO
CZYTANIA BIBLIJNE
121. Czytania bierze się ze Mszy niedzielnej. W Okresie Narodzenia Pańskiego i w Okresie Zwykłym czytania można wziąć ze Mszy obrzędowej (VII tom Lekcjonarza mszalnego) albo z tekstów podanych w tej księdze.
W dni powszednie czytania bierze się ze Mszy obrzędowej. Gdy Msza obrzędowa jest zakazana, można wybrać jedno czytanie z tekstów przewidzianych na chrzest dzieci. Należy wziąć pod uwagę dobro duchowe wiernych oraz charakter dnia liturgicznego.
HOMILIA
122. Następnie celebrans wygłasza krótką homilię, wyjaśniając przeczytany tekst i wprowadzając obecnych w głębsze zrozumienie tajemnicy chrztu;
zachęca przede wszystkim rodziców i chrzestnych, by ochotnie podjęli obowiązek wynikający z tego sakramentu.
ROZWAŻANIE W CISZY
123. Po homilii zaleca się chwilę ciszy na rozważanie słowa Bożego.
124. Opuszcza się Wierzę; ponieważ będzie wyznanie wiary przed chrztem.
MODLITWA POWSZECHNA
125. Następuje modlitwa powszechna. Można wybrać jedną z formuł podanych w nr. 47. Można swobodnie wybrać elementy z różnych formuł modlitwy powszechnej albo dołączyć nowe, bardziej dostosowane do szczególnych potrzeb rodziny, należy jednak zachować jedność stylu w całej formule. Na końcu, przed wezwaniem Świętych, dodaje się prośby za Kościół powszechny i za potrzeby całego świata. Zawsze należy zakończyć wezwaniami do Świętych.
FORMUŁA MODLITWY POWSZECHNEJ
Wezwani przez Pana jako królewskie kapłaństwo, naród święty i lud nabyty przez Niego na własność, prośmy wszechmogącego Boga o miłosierdzie dla tych dzieci, które mają otrzymać łaskę chrztu świętego, dla ich rodziców, chrzestnych i wszystkich ochrzczonych.
Wołajmy do Niego: Wysłuchaj nas, Panie.
1. Prośmy Boga, aby przez chrzest święty włączył te dzieci do wspólnoty swojego Kościoła.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
2. Prośmy Boga, aby naznaczone krzyżem świętym, przez całe swoje życie odważnie wyznawały Chrystusa, Syna Bożego.
3. Prośmy Boga, aby przez chrzest stały się uczestnikami Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.
4. Prośmy Boga, aby te dzieci, pociągnięte słowem i przykładem rodziców i chrzestnych, wzrastały w łasce jako żywe członki Kościoła.
5. Prośmy Boga, aby we wszystkich tutaj obecnych odnowił łaskę chrztu świętego.
6. Prośmy Boga, aby wszyscy uczniowie Chrystusa, którzy przez chrzest stali się jednym ciałem, zawsze trwali w jednej wierze i miłości.
7. Prośmy Boga, aby zachował świat od głodu, ognia i wojny.
126. Potem celebrans razem z obecnymi wzywa wstawiennictwa Świętych. Jeśli dzieci na czas nabożeństwa słowa Bożego znajdowały się w osobnym pomieszczeniu, należy je teraz przynieść z powrotem.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami.
Święty Janie Chrzcicielu, módl się za nami.
Święty Józefie, módl się za nami.
Święci Piotrze i Pawle, módlcie się za nami.
Wypada dodać imiona innych Świętych, zwłaszcza patronów dzieci, kościoła lub miejscowości. Ostatnie wezwanie brzmi:
Wszyscy Święci i Święte Boże, módlcie się za nami.
MODLITWA Z EGZORCYZMEM I WŁOŻENIE RĘKI
127. Po zakończeniu wezwań do Świętych celebrans mówi:
A.
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty posłałeś na świat swojego Syna, aby oddalił od nas moc szatana, ducha nieprawości, a człowieka wyrwanego z ciemności przeniósł do przedziwnego królestwa Twojej światłości; pokornie Cię błagamy, abyś te dzieci uwolnił od grzechu pierworodnego, uczynił je swoją świątynią i mieszkaniem Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
B. Inna formuła modlitwy z egzorcyzmem:
Panie, Boże wszechmogący, Ty posłałeś swojego jedynego Syna, aby człowieka poddanego niewoli grzechu obdarzyć wolnością Twoich dzieci, Ty wiesz, że te dzieci będą Narażone na pokusy tego świata i będą musiały walczyć przeciwko zasadzkom szatana. Pokornie Cię prosimy, uwolnij je od zmazy grzechu pierworodnego mocą Męki i Zmartwychwstania Twojego Syna, umocnij Jego łaską i strzeż nieustannie na drodze życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
128. Opuszcza się namaszczenie olejem katechumenów.
129. Celebrans mówi:
Niech was broni moc Chrystusa Zbawiciela,
który żyje i króluje na wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
Po czym celebrans w milczeniu kładzie rękę na każdym dziecku z osobna.
130. Następnie, jeśli chrzcielnica znajduje się poza kościołem lub jest niewidoczna dla wiernych, wszyscy udają się tam w procesji.
Jeśli zgromadzeni widzą chrzcielnicę, pozostają na swoich miejscach, a do chrzcielnicy udaje się tylko celebrans, rodzice i chrzestni z dziećmi.
Jeśli kaplica chrzcielna nie mogłaby pomieścić wszystkich obecnych, można udzielić chrztu przed ołtarzem.
LITURGIA SAKRAMENTU
131. Po przyjściu do chrzcielnicy celebrans w krótkich słowach przypomina uczestnikom postanowienie Boga, który chciał duszę i ciało człowieka uświęcić przez wodę. Może to powiedzieć w następujący sposób:
A.
Módlmy się, aby Bóg wszechmogący obdarzył te dzieci nowym życiem z wody i z Ducha Świętego.
B. Albo:
Wiecie, że Bóg obdarzył wierzących swoim życiem przez święty znak wody. Skierujmy więc do Niego nasze myśli i módlmy się jednym sercem, aby ze źródła chrzcielnego zechciał wylać swoją łaskę na te wybrane dzieci.
POŚWIĘCENIE WODY ALBO MODLITW A DZIĘKCZYNNA NAD WODĄ
132. Celebrans zwrócony do naczynia z wodą mówi:
Celebrans: Ojcze nieskończenie dobry, Ty sprawiłeś, że z tego zdroju chrztu świętego wytrysnęło dla nas nowe życie dzieci Bożych, Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Tobie chwała na wieki.
Celebrans: Boże, Ty wszystkich ochrzczonych z wody i z Ducha Świętego jednoczysz w Twoim Synu, Jezusie Chrystusie, aby się stali jednym ludem, Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Tobie chwała na wieki.
Celebrans: Boże, Ty przez swojego Ducha miłości, którego wlałeś w nasze serca, darzysz nas wolnością, abyśmy się cieszyli Twoim pokojem, Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Tobie chwała na wieki.
Celebrans: Boże, Ty wybierasz ochrzczonych, aby wszystkim narodom z radością głosili Ewangelię Chrystusa, Twojego Syna, Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Tobie chwała na wieki.
_____________________________________________________________
Celebrans: Racz teraz pobłogosławić tę wodę, aby nią ochrzczeni Twoi słudzy N.N., których (Twoje służebnice N.N., które) w wierze Kościoła wezwałeś do zdroju odrodzenia, otrzymali(ły) życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
______________________________________________________________
Jeśli jest do dyspozycji już poświęcona woda chrzcielna, celebrans pominąwszy wezwanie: Racz teraz pobłogosławić, mówi:
Przez tajemnicę tej poświęconej wody racz udzielić duchowego odrodzenia Twoim sługom N.N., których (Twoim służebnicom N.N., które) w wierze Kościoła wezwałeś do chrztu, aby otrzymali(ły) życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Inne formuły do wyboru, nr 54.
WYRZECZENIE SIĘ ZŁA
133. Celebrans przemawia do rodziców i chrzestnych:
Drodzy rodzice i chrzestni, przyniesione przez was dzieci przez sakrament chrztu od miłującego Boga otrzymają nowe życie z wody i z Ducha Świętego. Starajcie się wychować je w wierze tak, aby zachować w nich to Boże życie od skażenia grzechem i umożliwić jego ustawiczny rozwój.
Jeśli więc, kierując się wiarą, jesteście gotowi podjąć się tego zadania, to wspominając swój własny chrzest, wyrzeknijcie się grzechu i wyznajcie wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to wiara Kościoła, w której wasze dzieci otrzymują chrzest.
134. Potem ich pyta:
Celebrans: Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
Rodzice i chrzestni: Wyrzekamy się.
Celebrans: Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby was grzech nie opanował?
Rodzice i chrzestni: Wyrzekamy się.
Celebrans: Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
Rodzice i chrzestni: Wyrzekamy się.
WYZNANIE WIARY
135. Następnie celebrans przyjmuje od rodziców i chrzestnych potrójne wyznanie wiary:
Celebrans: Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Rodzice i chrzestni: Wierzymy.
Celebrans: Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
Rodzice i chrzestni: Wierzymy.
Celebrans: Czy wierzycie w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Rodzice i chrzestni: Wierzymy.
136. Do tego wyznania dołącza się celebrans i wszyscy zgromadzeni:
Celebrans: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Wszyscy: Amen.
Zamiast tej formuły można użyć innej, stosownie do potrzeb. Można także zaśpiewać odpowiednią pieśń, w której by wspólnota zgromadzonych jednogłośnie wyraziła swoją wiarę.
CHRZEST
137. Celebrans zaprasza pierwszą rodzinę, aby podeszła do chrzcielnicy, i prosi o powtórzenie imienia dziecka. Gdy podadzą imię dziecka, pyta rodziców i chrzestnych:
Celebrans: Czy chcecie, aby N. otrzymał(a) chrzest w wierze Kościoła, którą przed chwilą wspólnie wyznaliśmy?
Rodzice i chrzestni: Chcemy.
Teraz celebrans chrzci dziecko, mówiąc:
N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJCA
zanurza dziecko lub polewa je wodą po raz pierwszy,
I SYNA,
zanurza lub polewa je wodą po raz drugi,
I DUCHA ŚWIĘTEGO.
zanurza lub polewa je wodą po raz trzeci.
Podobnie pyta i postępuje z każdym przyniesionym do chrztu dzieckiem.
Wypada, aby po chrzcie każdego dziecka uczestnicy wypowiadali lub śpiewali krótką aklamację:
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Jeśli udziela się chrztu przez polanie wodą, wypada, aby dziecko trzymała do chrztu matka lub ojciec. Jednakże tam, gdzie wydaje się słuszne zachować dotychczasowy zwyczaj, dziecko może trzymać chrzestna lub chrzestny. Oni też powinni podnieść dziecko z wody, jeśli chrztu udziela się przez zanurzenie.
138. Jeśli jest większa liczba dzieci do chrztu, a jest kilku kapłanów lub diakonów, to każdy z nich może ochrzcić kilkoro dzieci, zachowując sposób i formułę podaną wyżej.
OBRZĘDY WYJAŚNIAJĄCE
NAMASZCZENIE KRZYŻMEM ŚWIĘTYM
139. Celebrans mówi:
Bóg wszechmogący, Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który was uwolnił od grzechu i odrodził z wody i z Ducha Świętego, On sam namaszcza was krzyżmem zbawienia, abyście włączeni(one) do ludu Bożego, wytrwali(ły) w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem na życie wieczne.
Wszyscy: Amen.
Potem celebrans w milczeniu namaszcza krzyżmem św. każde dziecko na szczycie głowy.
140. Jeżeli jest większa liczba ochrzczonych dzieci, a jest kilku kapłanów lub diakonów, wówczas każdy z nich może namaścić krzyżmem kilkoro dzieci.
WŁOŻENIE BIAŁEJ SZATY
141. Celebrans mówi:
N.N., staliście(łyście) się nowym stworzeniem i przyoblekliście(łyście) się w Chrystusa, dlatego otrzymujecie białą szatę. Niech wasi bliscy słowem i przykładem pomagają wam zachować godność dzieci Bożych, nieskalaną aż po życie wieczne.
Wszyscy: Amen.
Każdemu dziecku nakłada się białą szatę: inny kolor nie jest dozwolony. Jest wskazane, aby taką szatę przynosiły same rodziny.
WRĘCZENIE ZAPALONEJ ŚWIECY
142. Celebrans bierze świecę paschalną i mówi:
Przyjmijcie światło Chrystusa.
Przedstawiciel każdej rodziny (np. ojciec lub chrzestny) zapala świecę swego dziecka od świecy paschalnej.
Celebrans może podać świecę zapaloną od paschału mówiąc:
Przyjmijcie światło Chrystusa.
Potem celebrans mówi:
Podtrzymywanie tego światła powierza się wam, rodzice i chrzestni, aby wasze dzieci, oświecone przez Chrystusa, postępowały zawsze jak dzieci światłości, a trwając w wierze, mogły wyjść na spotkanie przychodzącego Pana razem z wszystkimi Świętymi w niebie.
143. Jeżeli chrzestni podczas udzielania chrztu trzymali dzieci, przekazują je matkom.
PROCESJA DO OŁTARZA
144. Jeżeli chrztu udzielono poza prezbiterium, odbywa się teraz procesja do ołtarza, w czasie której niesie się zapalone świece ochrzczonych dzieci. Wypadałoby wtedy śpiewać pieśń o chrzcie świętym, np.:
Wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.
Alleluja, alleluja.
LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
145. Od przygotowania darów Liturgia eucharystyczna odbywa się w zwykłym porządku. W Modlitwach eucharystycznych wspomina się nowo ochrzczonych.
OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA MSZY
146. Do błogosławieństwa na końcu Mszy kapłan może wybrać jedną z formuł podanych w obrzędzie chrztu (nr 70).
