STOPIEŃ DRUGI:
SKRUTYNIA, CZYLI OBRZĘDY POKUTNE
330. Te obrzędy pokutne, które stanowią ważny moment katechumenatu dzieci, odpowiadają skrutyniom występującym w obrzędach wtajemniczenia dorosłych (my 152-180). Ponieważ zmierzają do podobnego celu, wolno przyjąć i dostosować normy przewidziane dla skrutyniów (my 25,1; 154-159).
331. Skrutynia należą zwykle do ostatniego okresu przygotowania do chrztu. Dlatego obrzędy pokutne dla dzieci wymagają, by ich wiara i duchowe zrozumienie zbliżały się już do takiego stanu, jaki jest wymagany przed chrztem.
332. Obrzędy, w których uczestniczą razem z katechumenami ich rodzice chrzestni i zespół rówieśników, dostosowuje się do poziomu wszystkich uczestników, tak aby przyniosły pożytek również tym, którzy nie są katechumenami. Podczas skrutyniów niektóre dzieci, już poprzednio ochrzczone, a uczęszczające na katechizację, mogą przystąpić po raz pierwszy do sakramentu pokuty. W takim przypadku należy się zatroszczyć o to, aby do liturgii włączyć zachęty, intencje modlitewne oraz czynności uwzględniające te właśnie dzieci.
333. Jeżeli katechumeni mają zostać wtajemniczeni podczas uroczystości paschalnych, obrzędy pokutne sprawuje się w Wielkim Poście. W innym przypadku – w okresie dogodnym. Należy zachować przynajmniej jeden obrzęd. Jeżeli jest to możliwe, dodaje się drugi. Jego formuły układa się na wzór pierwszego. Jako modlitw i egzorcyzmów używa się odpowiednio dostosowanych formuł podanych w nrach 164,171,178.
WPROWADZENIE DO OBRZĘDÓW
334. Celebrans wita zgromadzonych, po czym w kilku słowach wyjaśnia znaczenie obrzędów dla różnych grup uczestników, a więc dla dzieci, które są katechumenami, i dla tych, które są ochrzczone, szczególnie zaś dla przystępujących w tym dniu po raz pierwszy do sakramentu pokuty; a także dla rodziców i przyjaciół, katechetów, kapłanów itd. Do wszystkich bowiem skierowana jest radosna nowina o odpuszczeniu grzechów, której będą słuchać i wysławiać miłosierdzie Boga Ojca.
Można wykonać odpowiedni śpiew wyrażający wiarę w miłosierdzie Boga Ojca i radość, która z tej wiary wypływa.
335. Celebrans kończy wprowadzenie następującą modlitwą:
A.
Módlmy się.
Łaskawy i miłosierny Boże, Ty objawiasz swoją dobroć, gdy przebaczasz grzechy, i ukazujesz swoją chwałę, gdy uświęcasz człowieka. Prosimy Cię, abyś nam, pokutują cym, odpuścił winy i obdarzył nas nowym życiem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
B. Albo:
Boże, miłosierny Ojcze, udziel nam darów przebaczenia i pokoju, abyśmy oczyszczeni z grzechów służyli Tobie radosnym sercem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
CZYTANIA I HOMILIA
336. Może być jedno lub więcej czytań, np,:
Ez 36,25-28: Nowe serce i nowy duch.
Iz 1,16-18: Oczyszczenie z grzechów.
Mk 1,1-5.14-15: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Mk 2,1-12: Uzdrowienie paralityka.
Łk 15,1-7: Radość z nawróconego grzesznika.
1 J 1,8-2,2: Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel.
Wolno również użyć czytań, które zwykle przeznaczone są na skrutynia:
J 4,1-14: Źródło wody wytryśnie ku życiu wiecznemu.
J 9,1.6-9.13-17.34-39: Odszedł, obmył się i wrócił widząc.
J 11,3-7. 17.20-27.33b-45: Wskrzeszenie Łazarza.
Jeżeli są dwa lub więcej czytań, przeplata się je psalmami albo śpiewami (nr 388).
Po czytaniach celebrans w krótkiej homilii wyjaśnia święte teksty.
MODLITWA BŁAGALNA
337. W czasie homilii lub po jej wygłoszeniu celebrans podsuwa wszystkim zebranym refleksje, które mają ich usposobić do pokuty i odnowy serca. Po szczególne części homilii mogą być oddzielone chwilami milczenia.
Jeżeli wśród obecnych znajdują się dzieci już ochrzczone i uczęszczające na katechizację, celebrans zwraca się również do nich i zachęca je, aby wyraziły swą wiarę w Chrystusa Zbawiciela i wzbudziły żal za popełnione grzechy.
338. Po chwili milczenia, podczas której wszyscy wzbudzają skruchę w sercu, celebrans wzywa zgromadzonych do modlitwy:
Módlmy się za N. i N., którzy przygotowują się do sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia, za N. i N., którzy po raz pierwszy otrzymają Boże przebaczenie w sakramencie pokuty, oraz za nas wszystkich oczekujących miłosierdzia Chrystusa.
Lektor:
Wołajmy do Boga: Wysłuchaj nas, Panie.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Boga, aby nasze serca otwierały się przed Panem Jezusem z wdzięcznością i wiarą.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Boga, abyśmy szczerze przypomnieli sobie nasze słabości i przewinienia.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Boga, abyśmy w duchu dzieci Bożych otwarcie wyznali naszą słabość i grzechy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Boga, abyśmy wobec Jezusa Chrystusa wyrazili żal za nasze grzechy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Boga, aby nas uwolnił od grzechów obecnych i miłosiernie uchronił od nich w przyszłości.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Lektor:
Prośmy Ojca niebieskiego, aby przykład Jego boskiej miłości nauczył nas przebaczać ludziom wszystkie grzechy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Jeśli przemawiają za tym okoliczności, pouczenia wypowiadane przez celebransa i wezwania modlitwy mogą być ułożone na wzór formuł podanych w nrach 378, 382 i 386.
EGZORCYZM
339. Celebrans, wyciągnąwszy ręce nad dziećmi mówi:
Módlmy się.
Ojcze miłosierny, Ty wydałeś na śmierć swojego umiłowanego Syna, aby człowieka skrępowanego w niewoli grzechu obdarzyć synowską wolnością. Spojrzyj łaskawie na te dzieci Twoje i spełnij ich nadzieję. Doświadczają one już pokus i świadome są własnych przewinień. Spraw, aby przeszły z ciemności do niegasnącego światła; oczyść je z grzechów, obdarz pokojem i otaczaj opieką na drodze życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Inna forma egzorcyzmu, nr 392.
WŁOŻENIE RĘKI
340. Celebrans mówi dalej:
Niech was broni moc Chrystusa Zbawiciela,
który żyje i króluje na wieki wieków.
Dzieci: Amen.
Celebrans w milczeniu kładzie rękę na głowie każdego katechumena.
ODESŁANIE KATECHUMENÓW
341. Celebrans odsyła nie ochrzczone dzieci, wypowiadając te lub podobne słowa:
A.
N. i N., Pan Jezus, obecny wśród nas, otworzył wam swoje miłosierne serce. Idźcie teraz w pokoju do swoich domów.
Dzieci: Bogu niech będą dzięki.
Jeśli dzieci nie wychodzą z kościoła, celebrans odsyła je na swoje miejsca mówiąc:
B. Albo:
N. i N., Pan Jezus, obecny wśród nas, otworzył wam swoje miłosierne serce. Powróćcie na swoje miejsca i módlcie się razem z nami.
342. Teraz następuje liturgia pokutna, w której czynnie uczestniczą dzieci już ochrzczone. Po pouczeniu celebransa najpierw podchodzą do konfesjonału dzieci, które po raz pierwszy mają przystąpić do spowiedzi, a potem pozostałe.
Po śpiewie albo modlitwie dziękczynnej wszyscy wychodzą.