Main Menu

Użytkowników:
1
Artykułów:
1898
Odsłon artykułów:
10658931

Odwiedza nas 195 gości oraz 0 użytkowników.

Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

 

Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej

 

1. W tym dniu Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby dokonać paschalnego misterium. Kościół wspomina ten wjazd we wszystkich Mszach świętych: przed Mszą główną odbywa się procesja lub uroczyste wejście, przed innymi Mszami wejście zwykłe. Procesji nie można powtarzać. Wejście uroczyste można powtórzyć przed mszami, które się sprawuje z licznym udziałem wiernych.

 

PAMIĄTKA WJAZDU CHRYSTUSA DO JEROZOLIMY

PIERWSZA FORMA: PROCESJA Z PALMAMI

 

2. W odpowiedniej porze wierni gromadzą się w mniejszym kościele lub innym stosownym miejscu poza kościołem, do którego ma się udać procesja. Wierni trzymają w ręku gałązki.

3. Kapłan i diakon, w szatach mszalnych koloru czerwonego, przychodzą na miejsce, gdzie zgromadził się lud. Kapłan zamiast ornatu może włożyć kapę, którą zdejmuje po procesji.

4. W tym czasie śpiewa się antyfonę:

ANTYFONA Mt 21, 9

Hosanna Synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. O, Królu izraelski! Hosanna na wysokości.

Albo:

Hosanna filio David: * benedictus qui venit in nomine Domini, * Rex Israel! Hosanna in excelsis.

Można śpiewać inną odpowiednią pieśń.

 

5. Kapłan pozdrawia wiernych, jak zwykle; następnie zwraca się do nich z krótką zachętą do czynnego i świadomego uczestnictwa w liturgii dnia. Może to uczynić tymi lub podobnymi słowami:

Drodzy bracia i siostry, przez czterdzieści dni przygotowaliśmy nasze serca przez modlitwę, pokutę i uczynki chrześcijańskiej miłości. W dniu dzisiejszym gromadzimy się, aby z całym Kościołem rozpocząć obchód misterium paschalnego. Dzisiaj Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby tam umrzeć i zmartwychwstać. Wspominając to zbawcze wydarzenie, z głęboką wiarą i pobożnością pójdźmy za Panem, abyśmy uczestnicząc w tajemnicy Jego krzyża, dostąpili udziału w zmartwychwstaniu i życiu.

 

6. Po wprowadzeniu kapłan odmawia z rękami złożonymi jedną z następujących modlitw:

Módlmy się.

Wszechmogący, wieczny Boże, uświęć + te gałązki swoim błogosławieństwem + i spraw, abyśmy idąc z radością za Chrystusem Królem * mogli przez Niego dojść do wiecznego Jeruzalem. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.

Albo:

Módlmy się.

Wszechmogący Boże, z palmami w rękach czcimy dzisiaj zwycięstwo Chrystusa, + pomnóż naszą wiarę i wysłuchaj nasze prośby, * abyśmy zjednoczeni z Chrystusem przynosili Tobie owoce dobrych uczynków. Który żyje i króluje na wieki wieków. W. Amen.

Kapłan kropi gałązki wodą święconą nic nie mówiąc.

 

7. Następnie odczytuje się Ewangelię o wjeździe Chrystusa Pana do Jerozolimy, wyjętą z jednej z czterech Ewangelii. Czyta ją diakon w zwykły sposób. Gdy nie ma diakona, czyni to kapłan.

 

Rok A

EWANGELIA Mt  21, 1-11
Wjazd Jezusa do Jerozolimy.

+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał swoich uczniów i rzekł im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i źrebię z nią. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam kto co mówił, powiecie: "Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści"». Stało się to, żeby się spełniło słowo proroka: "Powiedzcie Córze Syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy". Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i położyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich. A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: «Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach». Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: «Kto to jest?» A tłumy odpowiadały: «To jest prorok Jezus z Nazaretu w Galilei».

Oto słowo Pańskie.

 

Rok B

EWANGELIA Mk 11, 1-10
Wjazd Jezusa do Jerozolimy.

+ Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy się zbliżali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej, Jezus posłał dwóch spośród swoich uczniów i rzekł im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej znajdziecie oślę uwiązane, na którym jeszcze nikt z ludzi nie siedział. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: "Pan go potrzebuje i zaraz odeśle je tu z powrotem"». Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je, a niektórzy ze stojących tam pytali ich: «Co to ma znaczyć, że odwiązujecie oślę?» Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im. Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki zielone ścięte na polach. A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: «Hosanna. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach».

Oto słowo Pańskie.

 

Albo:

EWANGELIA J 12, 12-16
Wjazd Jezusa do Jerozolimy.

+ Słowa Ewangelii według świętego Jana

Wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, że Jezus przybywa do Jerozolimy, wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu na przeciw. Wołali: «Hosanna. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie» oraz: «Król izraelski!» A gdy Jezus znalazł osiołka, dosiadł go, jak jest napisane: «Nie bój się, Córo Syjońska, oto Król twój przychodzi, siedząc na oślęciu . Jego uczniowie początkowo tego nie rozumieli. Ale gdy Jezus został uwielbiony, wówczas przypomnieli sobie, że to o Nim było napisane i że tak Mu uczynili.

Oto słowo Pańskie.

 

Rok C

EWANGELIA Łk 19, 28-40
Wjazd Jezusa do Jerozolimy.

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus ruszył na przedzie zdążając do Jerozolimy. Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betani, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród swoich uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego odwiązujecie, tak powiecie: "Pan go potrzebuje"». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zbocza Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: «Błogosławiony Król, /który Przychodzi w imię Pańskie. /Pokój w niebie/ i chwała na wysokościach». Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom». Odrzekł «Powiadam wam, jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

Oto słowo Pańskie.

 

8. Po Ewangelii można wygłosić krótką homilię. Przed procesją kapłan lub diakon może się zwrócić do wiernych z następującym lub podobnym wezwaniem:

Drodzy bracia i siostry, naśladując rzesze, które uroczyście witały Pana Jezusa, idźmy w pokoju.

9. Procesja wyrusza do kościoła, w którym zostanie odprawiona Msza święta. Na czele idzie ministrant z ozdobnym krzyżem, pomiędzy dwoma ministrantami, którzy niosą zapalone świece. Jeżeli używa się kadzidła, przed krzyżem idzie ministrant z dymiącą kadzielnicą. Dalej idzie kapłan i usługujący, a za nimi wierni z gałązkami w rękach. W czasie procesji śpiewa się pieśni dostosowane do okoliczności.

ANTYFONA 1

Dzieci Żydowskie wyszły naprzeciw Pana niosąc gałązki oliwne i głośno wołając: Hosanna na wysokości!

Albo: Dzieci wolały: Hosanna na wysokości!

Antyfonę można powtarzać po poszczególnych wersetach psalmu.

 

PSALM 24(23)

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.

Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?

Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, +
którego dusza nie lgnęła do marności *
i nie przysięga kłamliwie.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.

Oto pokolenie tych, którzy Go szukają *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Bramy, podnieście swe szczyty, +
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!

Któż jest tym Królem chwały? +
Pan dzielny i potężny, *
Pan potężny w boju.

Bramy, podnieście swe szczyty, +
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!

Któż jest tym Królem chwały? *
Pan Zastępów, On jest Królem chwały.

 

ANTYFONA 2

Dzieci żydowskie uścielały sukniami drogę i głośno wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.

Albo: Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.

Antyfonę można powtarzać po poszczególnych wersetach psalmu.

 

PSALM 47(46)

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu!

Bo Pan najwyższy i straszliwy *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

On nam poddaje narody *
i ludy rzuca pod nasze stopy.

Wybiera nam na dziedzictwo *
chlubę Jakuba, którego miłuje.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.

Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie.

Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.

Połączyli się władcy narodów *
z ludem Boga Abrahama,

Bo możni świata należą do Boga, *
On zaś jest najwyższy.

 

10. Po wejściu procesji do kościoła śpiewa się hymn do Chrystusa Króla.

HYMN DO CHRYSTUSA KRÓLA

Chwała i cześć, o Królu Chryste,
który odkupiłeś nas.
Tobie śpiewał chłopiąt chór,
pod Twoje stopy szaty słał.
Hosanna na wysokości!

O Zbawco nasz, witamy Ciebie,
Izraela Tyś jest Król.
W imię Pańskie idziesz nam
Ty, co Dawida zdobisz ród.
Hosanna na wysokości!

Aniołów chór w niebiosach
śpiewa niepojętą wielkość Twą,
chwali Cię śmiertelny człek
i wszechświat, dzieło Twoich rąk.
Hosanna na wysokości!

Hebrajski lud z palmami w rękach
na spotkanie wyszedł Ci.
Hymny, prośby naszych serc
niesiemy dziś przed Ciebie my.
Hosanna na wysokości!

Przed męką Twą oddali Tobie
swojej czci należny hołd.
My zaś przyszliśmy tu dziś
sławić zwycięstwo Twe i moc.
Hosanna na wysokości!

Błagamy Cię, o Stwórco świata:
po wszystkie żywota dni,
mocą twych paschalnych łask
daj nie zmarnować Twej krwi.
Hosanna na wysokości!

 

Gdy procesja wchodzi do kościoła można również śpiewać responsorium:

K. Gdy Pan Jezus wjeżdżał do miasta świętego, dzieci hebrajskie zapowiadały zmartwychwstanie życia, * niosąc gałązki palmowe i wołając: Hosanna na wysokości.

W. A kiedy lud usłyszał, że Jezus przybywa do Jerozolimy, wyszli Mu naprzeciw * Niosąc gałązki palmowe i wołając: Hosanna na wysokości.

 

11. Po przybyciu do ołtarza, kapłan oddaje mu cześć; może go także okadzić. Następnie udaje się na miejsce przewodniczenia i, jeśli używał kapy, zdejmuje ją i wkłada ornat. Na zakończenie procesji, opuściwszy inne obrzędy, odmawia kolektę mszalną. Dalej Msza święta odbywa się w zwykły sposób.

 

DRUGA FORMA: UROCZYSTE WEJŚCIE

12. Gdy nie można odprawić procesji poza kościołem, na pamiątkę wjazdu Chrystusa odprawia się wewnątrz kościoła obrzęd uroczystego wejścia przed główną Mszą świętą.

13. Wierni z gałązkami w rękach, gromadzą się przed drzwiami kościoła lub wewnątrz świątyni. Kapcan z posługującymi i przedstawicielami wiernych udaje się na miejsce poza prezbiterium, tak wybrane, by przynajmniej większa część wiernych mogła widzieć obrzędy.

14. Gdy kapłan udaje się na wyznaczone miejsce, śpiewa się antyfonę Hosanna lub inna odpowiednią pieśń.

Następuje poświęcenie gałązek i odczytanie Ewangelii o wjeździe Chrystusa Pana do Jerozolimy(nr 5-7). Po Ewangelii kapłan z posługującymi i przedstawicielami wiernych udaje się uroczyście przez kościół do prezbiterium; w tym czasie śpiewa się hymn Chwała i cześć (nr 10) lub inną odpowiednią pieśń.

_____________________

Jeśli ze względu na okoliczności, poświęcenie gałązek musi się odbyć w prezbiterium, po odczytaniu Ewangelii kapłan z posługującymi i przedstawicielami wiernych przechodzi uroczyście między ludem przez nawę główną i boczne nawy kościoła, po czym powraca do ołtarza. Podczas tego uroczystego przejścia śpiewa się responsorium lub inne odpowiednie pieśni. W wyjątkowych sytuacjach, gdy nawet przejście między ludem jest niemożliwe, kapłan wchodzi do prezbiterium podczas śpiewu antyfony Hosanna, poświęca gałązki i odczytuje Ewangelię o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Po Ewangelii śpiewa się hymn Chwała i cześć lub inną odpowiednią pieśń. W tym czasie wszyscy stoją.

_____________________

15. Po wejściu do prezbiterium, kapłan oddaje cześć ołtarzowi i udaje się na miejsce przewodniczenia. Opuściwszy inne obrzędy, odmawia kolektę mszalną i dalej odprawia Mszę świętą w zwykły sposób. Tak samo czyni, gdy poświęcenie gałązek musi się odbyć w prezbiterium.

 

TRZECIA FORMA: ZWYKŁE WEJŚCIE

16. We wszystkich innych Mszach tej niedzieli, których nie poprzedza wejście uroczyste, wjazd Chrystusa do Jerozolimy upamiętnia się przez zwykłe wejście.

17. Gdy kapłan udaje się do ołtarza śpiewa się antyfonę z psalmem (nr 18) lub inną pieśń o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Kapłan po przyjściu do oparza oddaje mu cześć i staje na miejscu przewodniczenia. Pozdrawia lud i odprawia Mszę świętą jak zwykle.

W Mszach bez udziału ludu i w tych Mszach, w których nie było śpiewu na wejście, kapłan po przyjściu do ołtarza i oddaniu mu czci, pozdrawia lud, odczytuje antyfonę i w zwykły sposób odprawia Mszę świętą.

 

18. ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 24 (23), 9-10

Sześć dni przed uroczystością Paschy, * gdy Pan Jezus wchodził do Jeruzalem, dzieci wyszły Mu na spotkanie, * w rękach niosły gałązki palmowe i głośno wołały: * "Hosanna na wysokości. * Bądź błogosławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać miłosierdzie".

Bramy, podnieście swe szczyty * unieście się, odwieczne podwoje, * aby mógł wkroczyć Król chwały. «Któż jest tym Królem chwały? * Pan Zastępów, On jest Królem chwały. * "Hosanna na wysokości. * Bądź błogosławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać miłosierdzie".

19. Tam gdzie nie może się odbyć ani procesja ani uroczyste wejście, wypada odprawić nabożeństwo słowa Bożego o wjeździe mesjańskim i o Męce Pańskiej. Odprawia się je w sobotę w godzinach wieczornych lub w niedzielę w odpowiedniej porze.

 

MSZA

20. Po procesji lub uroczystym wejściu kapłan rozpoczyna Mszę od kolekty.

21. KOLEKTA

Wszechmogący, wieczny Boże, aby dać ludziom przykład pokory do naśladowania, sprawiłeś, że nasz Zbawiciel przyjął ciało i poniósł śmierć na krzyżu; daj nam pojąć naukę płynącą a Jego Męki * i zasłużyć na udział w Jego zmartwychwstaniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

22. Opis Męki Pańskiej czyta się bez świec, nie używa się także kadzidła. Czytający, którym jest diakon lub kapłan, nie pozdrawia ludu i nie czyni znaku krzyża na księdze. Mękę Pańską mogą czytać lektorzy, jednak słowa Chrystusa wykonuje, jeśli to możliwe, kapłan. Tylko diakoni przed śpiewem Męki Pańskiej proszą kapłana o błogosławieństwo, jak zwykle przed Ewangelia.

23. Po odczytaniu Ewangelii może być krótka homilia.

Odmawia się Wierzę.

 

24. MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, przez mękę swojego Syna pojednaj nas ze sobą, nie zasługujemy na to z powodu złego życia, * lecz ufamy, że Najświętsza Ofiara wyjedna nam przebaczenie u Twojego miłosierdzia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

25. Prefacja na Niedzielę Palmową, nr 19.

 

26. ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 26, 42

Ojcze, jeśli nie może Mnie ominąć ten kielich * i muszę go wypić, * niech się stanie Twoja wola.

 

27. MODLITWA PO KOMUNII

Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Sakramentem, a przez śmierć Twojego Syna obudziłeś w nas nadzieję życia wiecznego, w które wierzymy, pokornie Cię błagamy: * spraw, abyśmy przez Jego zmartwychwstanie osiągnęli cel naszych dążeń. Przez Chrystusa, Pana naszego.