17 stycznia

Św. Antoniego, opata
wspomnienie obowiązkowe

Św. Antoni urodził się około roku 250. Jako młodzieniec, pod wpływem słów Ewangelii: „Jeśli chcesz być doskonałym, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim”, rozdał całe swoje mienie odziedziczone po rodzicach i udał się na pustynię egipską koło Tebaidy. Tu prowadził życie samotne, pełne heroicznej ascezy. Koło jego pustelni powstała cała osada pustelników, którzy u św. Antoniego szukali rady. Św. Antoni umarł w roku 356, mając 105 lat. Jego życiorys, napisany wkrótce po jego śmierci przez św. Atanazego, wywarł wielki wpływ na ascezę chrześcijańską.

ANTYFONA NA WEJŚCIE Ps 92 (91), 13-14

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie; * zasadzony w domu Pańskim, * na dziedzińcach domu naszego Boga.

KOLEKTA

Boże, Ty powołałeś świętego Antoniego, opata, na pustynię, aby Ci służył z podziwu godną gorliwością, + spraw, za jego wstawiennictwem, * abyśmy wyrzekli się samych siebie i miłowali Ciebie ponad wszystko. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij od nas, sług Twoich, dary, które składamy na Twoim ołtarzu obchodząc wspomnienie świętego Antoniego, opata, + i spraw, abyśmy wolni od ziemskich przywiązań, * Ciebie uznawali za jedyne bogactwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Mt 19, 21

Jeśli chcesz być doskonały, * idź, sprzedaj, co posiadasz, rozdaj ubogim * i chodź za Mną.

MODLITWA PO KOMUNII

Boże, Ty pozwoliłeś świętemu Antoniemu odnieść sławne zwycięstwo nad mocami ciemności, + spraw, abyśmy umocnieni Najświętszym Sakramentem * zawsze pokonywali zasadzki złego ducha. Przez Chrystusa, Pana naszego.