Misterium Świątyni Bożej
Następującą prefację odmawia się w dniu poświęcenia kościoła.
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. W górę serca.
W. Wznosimy je do Pana.
K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.
W. Godne to i sprawiedliwe.
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, służne i zbawienne, * abyśmy Tobie, Ojcze Święty, * składali dziękczynienie.
Ty cały świat uczyniłeś świątynią Twojej chwały, * aby wszędzie sławiono Twoje imię, * nie zabraniasz jednak poświęcać * miejsc przeznaczonych do sprawowania świętych obrzędów. * Dlatego z radością poświęcamy Tobie ten dom modlitwy wzniesiony pracą ludzi. * Jest on znakiem prawdziwej świątyni * i obrazem niebieskiego Jeruzalem. * Ty bowiem ciało Twojego Syna zrodzonego z Maryi Dziewicy * uczyniłeś swoją świątynią, aby w niej przebywała pełnia Bóstwa. * Z Twojej woli Kościół święty jest jak miasto * zbudowane na fundamencie Apostołów, * a jego kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus. * Świątynia ta powstaje z wybranych kamieni, * ożywionych przez Ducha Świętego i zespolonych miłością, * w niej przez nieskończone wieki Ty, Boże, będziesz wszystkim dla wszystkich * i jaśnieć będzie wiekuiste światło Chrystusa.
Przez Niego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy Ciebie, z radością wołając:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. *Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na wysokości.
