OBRZĘDY MSZY ŚWIĘTEJ Z LUDEM
OBRZĘDY WSTĘPNE
WEJŚCIE
Gdy lud się zgromadzi, kapłan z usługującymi, ubrani w szaty liturgiczne, udają się do ołtarza w następującym porządku:
- ministrant z dymiącą kadzielnicą, jeśli się stosuje okadzenia
- ministranci niosący świeczniki z płonącymi świecami, a pomiędzy nimi inny ministrant z krzyżem, jeśli wymagają tego okoliczności
- akolici oraz inni ministranci
- lektor, który może nieść księgę Ewangelii
- kapłan
Jeśli się używa kadzidła, kapłan nakłada je do kadzielnicy przed wyruszeniem procesji. W czasie procesji wykonuje się antyfonę na wejście albo śpiewa się odpowiednią pieśń. Po przybyciu do ołtarza kapłan i usługujący oddają mu należną cześć przez głęboki pokłon. Jeżeli w prezbiterium jest tabernakulum z Najśw. Sakramentem, przyklękają. Krzyż, jeśli go niesiono w procesji, umieszcza się przy ołtarzu lub w innym stosownym miejscu. Natomiast świeczniki, które nieśli ministranci, stawia się w pobliżu ołtarza. Księgę Ewangelii kładzie się na ołtarzu.
Kapłan podchodzi do ołtarza i całuje go na znak czci. Następnie może okadzić ołtarz, obchodząc go dookoła.
Potem kapłan udaje się na miejsce przewodniczenia. Po skończeniu śpiewu na wejście, kapłan i wierni stojąc czynią znak krzyża. Kapłan mówi:W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Lud odpowiada:Amen.
Potem kapłan zwraca się do ludu i rozkładając ręce pozdrawia go mówiąc:Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.
W. I z duchem twoim.
Albo: Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa niech będą z wami.
W. I z duchem twoim.
Albo:Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i który przychodzi, niech będą z wami.
W. I z duchem twoim.
Albo:Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami.
W. I z duchem twoim.
Albo:Pan z wami.
Zamiast tej formuły biskup mówi:Pokój z wami.
Lud odpowiada:I z duchem twoim.
Kapłan, diakon albo odpowiednio przygotowany ministrant może w bardzo zwięzłych słowach wprowadzić wiernych w liturgię dnia. Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach wprowadzenie jest dłuższe, można polecić wiernym aby usiedli.
Jeżeli nie wykonano śpiewu na wejście ani nie recytowano antyfony, kapłan odczytuje ją po pozdrowieniu.
AKT POKUTY
FORMA PIERWSZA
Kapłan wzywa wiernych do pokuty:
Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
Kapłan może się posłużyć innymi słowami.
Po krótkim milczeniu wszyscy razem odmawiają wyznanie grzechów:
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu * i wam, bracia i siostry, * że bardzo zgrzeszyłem * myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem:
Bijąc się w piersi mówią:
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Dalej mówią:
Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, * wszystkich Aniołów i Świętych, * i was, bracia i siostry, * o modlitwę za mnie * do Pana Boga naszego.
Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy nam grzechy * doprowadzi nas do życia wiecznego.
Lud odpowiada:
Amen.
FORMA DRUGA
Kapłan wzywa wiernych do pokuty:
Przeprośmy Boga za nasze grzechy, abyśmy mogli godnie przyjąć słowo Boże i złożyć Najświętszą Ofiarę.
Kapłan może się posłużyć innymi słowami.
Następuje krótkie milczenie. Potem kapłan mówi:
Zmiłuj się nad nami, Panie.
Lud odpowiada:
Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Kapłan:
Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Lud:
I daj nam swoje zbawienie.
Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy nam grzechy * doprowadzi nas do życia wiecznego.
Lud odpowiada:
Amen.
FORMA TRZECIA
Kapłan wzywa wiernych do pokuty:
Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni i błagajmy Go o miłosierdzie, abyśmy mogli godnie złożyć Najświętszą Ofiarę.
Kapłan może się posłużyć innymi słowami.
Następuje krótkie milczenie. Potem kapłan lub odpowiednio przygotowany ministrant wygłasza następujące, albo podobne wezwanie skierowane do Chrystusa, kończące się słowami: zmiłuj się nad nami.
Panie, który zostałeś posłany, aby uzdrowić skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami.
Lud odpowiada:
Zmiłuj się nad nami.
Kapłan:
Chryste, który przyszedłeś wzywać grzeszników, zmiłuj się nad nami.
Lud:
Zmiłuj się nad nami.
Kapłan:Panie, który siedzisz po prawicy Ojca, aby się wstawiać za Twoim ludem, zmiłuj się nad nami.
Lud:
Zmiłuj się nad nami.
Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy nam grzechy * doprowadzi nas do życia wiecznego.
Lud odpowiada:
Amen.
Wezwania do wyboru:
K. Panie, Synu Boży, który rodząc się z Maryi Dziewicy stałeś się naszym bratem, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, Synu Człowieczy, który znasz nasze słabości, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, Synu Jednorodzony Ojca przedwiecznego, który przyjdziesz sądzić żywych i umarłych, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który nie przyszedłeś wzywać sprawiedliwych, ale grzeszników, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przebywałeś z celnikami i grzesznikami, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który chcesz raczej miłosierdzia niż ofiary, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który jesteś drogą prowadzacą do Ojca, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który jesteś światłością oświecającą każdego człowieka, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który umarłeś na krzyżu, aby dać nam życie, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który przebaczyłeś skruszonemu Piotrowi, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który obiecałeś Dobremu Łotrowi Królestwo niebieskie, zmiłuj się na nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który zesłałeś Apostołom Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przyszedłeś na świat, aby pojednać nas z Bogiem Ojcem, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przyjąłeś na siebie nasze grzechy, abyśmy się stali uczestnikami świętości Bożej, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, Synu Boży, który żyjesz z Ojcem w jedności Ducha Świętego, aby się wstawiać za swoim ludem, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przyszedłeś na ten świat, aby szukać i ocalić to, co zginęło, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który okazałeś swoją miłość oddając życie za przyjaciół, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie Jezu, którego serce zostało przebite za nasze grzechy, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który umarłeś na krzyżu za nasze grzechy, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który zmartwychwstałeś dla naszego usprawiedliwienia, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który wstąpiłeś do nieba, aby nas doprowadzić do Ojca, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, Dobry Pasterzu, który znasz swoje owce, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który oddałeś życie za swoje owce, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który szukasz owiec zagubionych, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie Jezu, który przez śmierć na krzyżu zgładziłeś nasze grzechy, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przez Twoje zmartwychwstanie przywróciłeś nam życie wieczne, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który przez Twoje wejście do chwały otworzyłeś nam drogę do nieba, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
Albo:
K. Panie, który umarłeś na krzyżu, aby dać nam życie, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, który przyjdziesz sądzić żywych i umarłych, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
K. Panie, który przygotowałeś nam mieszkanie w niebie, zmiłuj się nad nami.
W. Zmiłuj się nad nami.
FORMA CZWARTA
W niedziele zamiast aktu pokuty może się odbyć poświęcenie wody i pokropienie wiernych, jak podano w Dodatku.
WEZWANIA DO CHRYSTUSA PANA
Następują wezwania do Chrystusa, jeśli nie użyto trzeciej lub czwartej formy aktu pokuty:
K. Panie, zmiłuj się nad nami.
W. Panie, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, zmiłuj się nad nami.
W. Chryste, zmiłuj się nad nami.
K. Panie, zmiłuj się nad nami.
W. Panie, zmiłuj się nad nami. | Albo: | K. Kyrie, eleison.
W. Kyrie, eleison.
K. Christe, eleison.
W. Christe, eleison.
K. Kyrie, eleison.
W. Kyrie, eleison.
|
HYMN
Jeżeli jest to przewidziane, śpiewa się lub odmawia hymn Chwała na wysokości Bogu. Hymn może rozpocząć kapłan albo śpiewacy, albo wszyscy obecni.
Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże, Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty * Tylko Tyś jest Panem. * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. * Amen.
KOLEKTA
Po skończeniu hymnu kapłan ze złożonymi rękami mówi:
Módlmy się.
Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu. Potem kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę. Po jej ukończeniu lud odpowiada:
Amen.
