PREX EUCHARISTICA
“ DE RECONCILIATIONE ”
II
1. V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
V. Sursum corda.
R. Habémus ad Dóminum.
V. Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R. Dignum et iustum est.
Vere dignum et iustum est
nos tibi grátias ágere atque laudes persólvere,
Deus Pater omnípotens,
pro ómnibus, quæ in hoc mundo operáris,
per Dóminum nostrum Iesum Christum.
Cum enim genus humánum
dissensióne sit atque discórdia divísum,
experiéndo tamen cognóvimus te ánimos fléctere,
ut sint ad reconciliatiónem paráti.
Per Spíritum namque tuum pérmoves hóminum corda,
ut inimíci íterum in collóquia véniant,
adversárii manus coniúngant,
pópuli sibi óbviam quærant veníre.
Tua operánte virtúte fit étiam, Dómine,
ut ódium vincátur amóre, últio cedat indulgéntiæ,
discórdia in mútuam dilectiónem convertátur.
Quaprópter cum choris cæléstibus
grátias tibi indesinénter agéntes
maiestáti tuæ in terris sine fine clamámus:
Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra glória tua.
Hosánna in excélsis.
Benedíctus qui venit in nómine Dómini.
Hosánna in excélsis.
2. Sacerdos, manibus extensis, dicit:
Te ígitur, Pater omnípotens,
benedícimus per Iesum Christum Fílium tuum,
qui in tuo nómine venit.
Ipse est pro homínibus Verbum salútis,
manus, quam peccatóribus pórrigis,
via, qua pax tua nobis præbétur.
Cum nosmetípsos a te, Dómine,
propter peccáta nostra avertissémus,
ad reconciliatiónem nos reduxísti,
ut ad te tandem convérsi nos ínvicem diligerémus
per Fílium tuum, quem in mortem pro nobis tradidísti.
3. Iungit manus, easque expansas super oblatas tenens, dicit:
Et nunc reconciliatiónem
a Christo nobis allátam celebrántes,
te deprecámur:
Spíritus tui effusióne hæc dona sanctífica,
iungit manus
et signat semel super panem et calicem simul, dicens:
ut fiant Corpus et + Sanguis Fílii tui,
cuius mandátum implémus
hæc celebrántes mystéria.
Iungit manus.
4. In formulis, quæ sequuntur, verba Domini proferantur distincte et aperte, prouti natura eorundem verborum requirit.
Ipse enim, vitam cum esset datúrus,
ut nos liberáret,
discúmbens
accipit panem,
eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:
accépit panem in manus suas
et tibi grátias agens benedíxit,
fregit dedítque discípulis suis, dicens:
parum se inclinat
Accípite et manducáte ex hoc omnes:
hoc est enim Corpus meum,
quod pro vobis tradétur.
Hostiam consecratam ostendit populo, reponit super patenam,
et genuflexus adorat.
5. Postea prosequitur:
Símili modo véspere illo
accipit calicem,
eumque parum elevatum super altare tenens, prosequitur:
accépit cálicem benedictiónis in manus suas,
tuam cónfitens misericórdiam
dedítque discípulis suis, dicens:
parum se inclinat
Accípite et bíbite ex eo omnes:
hic est enim calix Sánguinis mei
novi et ætérni testaménti,
qui pro vobis et pro multis effundétur
in remissiónem peccatórum.
Hoc fácite in meam commemoratiónem.
Calicem ostendit populo, deponit super corporale, et genuflexus adorat.
6. Deinde dicit:
Mystérium fídei:
Et populus prosequitur, acclamans:
Mortem tuam annuntiámus, Dómine,
et tuam resurrectiónem confitémur, donec vénias.
Vel:
Quotiescúmque manducámus panem hunc
et cálicem bíbimus,
mortem tuam annuntiámus, Dómine, donec vénias.
Vel:
Salvátor mundi, salva nos,
qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.
7. Deinde sacerdos, extensis manibus, dicit:
Memóriam ígitur agéntes
Fílii tui mortis et resurrectiónis,
qui hoc pignus dilectiónis suæ nobis relíquit,
tibi quod nobis tribuísti offérimus
perféctæ reconciliatiónis sacrifícium.
Pater sancte, súpplices deprecámur,
ut nos quoque accéptos hábeas cum Fílio tuo
et in hoc salutári convívio
eiúsdem Spíritum nobis præstáre dignéris,
qui ómnia áuferat quæ nos ínvicem aliénant.
Ipse Ecclésiam tuam inter hómines
signum effíciat unitátis pacísque tuæ instruméntum,
et nos in communióne consérvet
cum Papa nostro N. et Antístite nostro N. *
et cunctis Epíscopis et univérso pópulo tuo.
Quemádmodum nunc ad mensam Fílii tui nos congregásti,
ita nos cóllige cum gloriósa Dei Genetríce Vírgine María,
beátis Apóstolis tuis et ómnibus Sanctis,
cum frátribus nostris,
atque homínibus cuiúsvis stirpis et sermónis
in tua amicítia defúnctis,
ad perpétuæ unitátis convívium,
in cælis novis et terra nova,
ubi plenitúdo pacis tuæ refúlget,
Iungit manus:
in Christo Iesu Dómino nostro.
8. Accipit patenam cum hostia et calicem, et utrumque elevans, dicit:
Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,
est tibi Deo Patri omnipoténti,
in unitáte Spíritus Sancti,
omnis honor et glória
per omnia sǽcula sæculórum.
Populus prosequitur:
Amen.
Deinde sequitur ritus Communionis, p. 597.
