Liturgia Godzin za zmarłych

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

 

 

WEZWANIE

Przewodniczący: † Panie, otwórz wargi moje.
Wszyscy: A usta moje będą głosić Twoją chwałę.

 

Psalm 95
Wezwanie do chwalenia Boga
Zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co "dziś" się nazywa (Hbr 3, 13)

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Bo Pan jest Bogiem wielkim, *
wielkim Królem nad wszystkimi bogami.
W Jego ręku głębiny ziemi, *
szczyty gór do Niego należą.
Jego własnością jest morze, które sam stworzył, *
i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył,
Albowiem On jest naszym Bogiem, †
a my ludem Jego pastwiska *
i owcami w Jego ręku.

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
"Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
Gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła.

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Przez lat czterdzieści to pokolenie wstręt we Mnie budziło †
i powiedziałem: «Są ludem o sercu zbłąkanym *
i moich dróg nie znają».
Przeto przysiągłem w gniewie, *
że nie wejdą do mojej krainy spoczynku".

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Uwielbiajmy Króla wieków, / dla którego wszystko żyje.

 

GODZINA CZYTAŃ

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

 

HYMN

1  Boże, jesteś ponad czasem,
W Tobie tylko źródło życia,
Wejrzyj na nas, ludzi grzesznych
I podległych prawu śmierci.

2  Śmierć ustanowiłeś karą
Dla człowieka upadłego,
Aby proch, co w proch powraca,
Przez nią mógł przebłagać Ciebie.

3  Z Twojej woli jednak, Ojcze,
Winno przetrwać tchnienie życia
Jako ziarnko niezniszczalne,
Które znakiem jest wieczności.

4  W Tobie ufność pokładamy,
Że do życia nas przywrócisz,
I wydźwignie nas ku Tobie
Chrystus, pierwszy zmartwychwstały.

5  Wszystkich, co zasnęli w Tobie,
Wprowadź do królestwa swego,
Jezus bowiem dał im wiarę,
A Najświętszy Duch namaścił. Amen.

Albo o jednym zmarłym:

1  Zmiłuj się, Boże, nad naszym bratem,
Którego droga dobiegła kresu;
Dziś oto stoi przed Twoim tronem
Na sąd czekając.

2  Nie ma niczego na swą obronę
Prócz krwi Chrystusa i Jego męki,
Która przyniosła całemu światu
Obmycie z grzechów.

3  Wspomnij, o Panie, że go stworzyłeś,
By stał się wiernym obrazem Twoim,
Dałeś mu życie i miłowałeś
Jak własne dziecko.

4  Przeważ na szali sprawiedliwości
Przewinę ludzką cierpieniem Syna;
Okaż swą litość i miłosierdzie
Zmarłemu bratu.

5  Ty, który dajesz nadzieję wiernym
Powstania z martwych ze Zbawicielem,
Bądź pochwalony przez śmierć i życie,
Najlepszy Ojcze. Amen.

Albo o jednej zmarłej:

1  Zmiłuj się, Boże, nad naszą siostrą,
Bo już jej droga dobiegła kresu;
Dziś oto stoi przed Twoim tronem
Na sąd czekając.

2  Nie ma niczego na swą obronę
Prócz krwi Chrystusa i Jego męki,
Która przyniosła całemu światu
Obmycie z grzechów.

3  Wspomnij, o Panie, że ją stworzyłeś,
By wiernym była obrazem Twoim,
Dałeś jej życie i miłowałeś
Jak własne dziecko.

4  Przeważ na szali sprawiedliwości
Przewinę ludzką cierpieniem Syna;
Okaż swą litość i miłosierdzie
Tej zmarłej siostrze.

5  Ty, który dajesz nadzieję wiernym
Powstania z martwych ze Zbawicielem,
Bądź pochwalony przez śmierć i życie,
Najlepszy Ojcze. Amen.

 

PSALMODIA

1 ant. Utworzyłeś mnie z ziemi i przyodziałeś ciałem, * Panie, mój Zbawicielu, /spraw, bym powstał żywy w dniu ostatecznym.

Psalm 40, 2-14. 17-18
Dziękczynienie i prośba
Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało (Hbr 10, 5)

I

Z nadzieją czekałem na Pana, †
a On się pochylił nade mną *
i wysłuchał mego wołania.

Wydobył mnie z dołu zagłady, *
z błotnego grzęzawiska.

Stopy moje postawił na skale *
i umocnił moje kroki.

Włożył mi w usta pieśń nową, *
śpiew dla naszego Boga.

Wielu to ujrzy i przejmie ich trwoga, *
i zaufają Panu.

Szczęśliwy człowiek, który nadzieję pokłada w Panu, *
a nie naśladuje pysznych i skłonnych do kłamstwa.

Panie, Boże mój, wiele uczyniłeś cudów *
i w Twoich zamiarach wobec nas nikt Ci nie dorówna.

A gdybym chciał je głosić i opowiadać, *
byłyby liczniejsze, niż można to wyrazić.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, †
lecz otwarłeś mi uszy; *
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.

Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę. *
W zwoju księgi jest o mnie napisane:

Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu".

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Utworzyłeś mnie z ziemi i przyodziałeś ciałem, / Panie, mój Zbawicielu, /spraw, bym powstał żywy w dniu ostatecznym.

2 ant. Panie, racz mnie wybawić, * Panie, pośpiesz mi z pomocą!

 

II

Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.

Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, *
głosiłem Twoją wierność i pomoc.

Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wierności *
przed wielkim zgromadzeniem.

A Ty nie odmawiaj mi, Panie, swego miłosierdzia, *
niech łaska Twoja i wierność zawsze mnie strzegą.

Albowiem osaczyły mnie niezliczone nieszczęścia, *
przygniotły mnie własne winy, których ogarnąć nie mogę.

Są one liczniejsze od włosów na mej głowie, *
więc słabnie we mnie serce.

Panie, racz mnie wybawić, *
Panie, pośpiesz mi z pomocą!

Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają.

A ci, którzy pragną Twojej pomocy, *
niech zawsze mówią: "Pan jest wielki!"

Ja zaś jestem ubogi i nędzny, *
ale Pan troszczy się o mnie.

Tyś moim wspomożycielem i wybawcą, *
Boże mój, nie zwlekaj!

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Panie, racz mnie wybawić, / Panie, pośpiesz mi z pomocą!

3 ant. Dusza moja pragnie Boga żywego, * kiedyż przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Psalm 42
Tęsknota za Bogiem i świątynią
Kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie; kto chce, niech wody życia zaczerpnie (Ap 22, 17)

Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.

Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Łzy są moim chlebem we dnie i w nocy; *
"Gdzie jest twój Bóg?" pytają mnie co dzień.

Rozpływa się we mnie moja dusza, *
gdy wspominam, jak z tłumem kroczyłem do Bożego domu

W świątecznym orszaku, *
wśród głosów radości i chwały.

Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, *
i czemu trwożysz się we mnie?

Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: *
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!

A we mnie samym dusza przygnębiona, †
przeto wspominam Cię z ziemi Jordanu, *
z ziemi Hermonu i góry Misar.

Głębia przyzywa głębię hukiem wodospadów. *
Wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewalają.

Niech Pan udzieli mi we dnie swej łaski, †
a w nocy będę Mu śpiewał, *
będę sławił Boga mego życia.

Mówię do Boga: Opoko moja, czemu zapominasz o mnie? *
Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?

Kości we mnie się kruszą, *
gdy lżą mnie przeciwnicy,

Gdy cały dzień mówią do mnie: *
"Gdzie jest Bóg twój?"

Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, *
i czemu trwożysz się we mnie?

Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: *
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Dusza moja pragnie Boga żywego, / kiedyż przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

 

K. Wielka jest litość Twoja, Panie.
W. Obdarz mnie życiem według Twych wyroków.

 

I CZYTANIE

Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian                                                                        15, 35-57

Zmartwychwstanie umarłych i przyjście Pana

Bracia! Powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele? O niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze. To, co zasiewasz, nie jest od razu ciałem, którym ma się stać potem, lecz zwykłym ziarnem, na przykład pszenicznym lub jakimś innym. Bóg zaś takie daje mu ciało, jakie zechciał; każdemu z nasion właściwe. Nie wszystkie ciała są takie same: inne są ciała ludzi, inne zwierząt, inne wreszcie ptaków i ryb. Są ciała niebieskie i ziemskie, lecz inne jest piękno ciał niebieskich, inne ziemskich. Inny jest blask słońca, a inny księżyca i gwiazd. Jedna gwiazda różni się jasnością od drugiej.

Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne, powstaje zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne, powstaje chwalebne; sieje się słabe, powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe, powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało zmysłowe, powstanie też ciało duchowe. Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem. Pierwszy człowiek z ziemi, ziemski, drugi Człowiek z nieba. Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy. A jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak też nosić będziemy obraz człowieka niebieskiego. Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne.

Oto ogłaszam wam tajemnicę: Nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby, zabrzmi bowiem trąba, umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. Trzeba, aby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność.

A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień? Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa.

 

RESPONSORIUM                                                                                                                          por. Hi 19, 25. 26. 27

W. Wierzę, że mój Odkupiciel żyje, † a w dniu ostatecznym ja powstanę z ziemi, * I w ciele moim ujrzę Boga, Zbawiciela mego.

K. To właśnie ja Go zobaczę, a nie kto inny; moje oczy oglądać go będą. W. I w ciele moim ujrzę Boga, Zbawiciela mego.

 

II CZYTANIE

Z dzieła św. Ambrożego, biskupa, O śmierci brata Satyra               (księga 2, 40. 41. 46. 47. 132. 133)

Umierajmy z Chrystusem, abyśmy z Nim mogli powstać do życia

Widzimy, że śmierć jest zyskiem, a życie udręką. Toteż święty Paweł powiada: "Dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem". Czymże jest Chrystus, jeśli nie śmiercią ciała, a duchem dającym życie? Dlatego umierajmy z Chrystusem, abyśmy z Nim mogli powstać do życia. Każdego dnia powinniśmy się przygotowywać i przyzwyczajać do śmierci, aby dusza przez odrywanie się od pożądań ciała umiała się stawać wolną, i osiągnąwszy wyżyny, gdzie nie sięgają już ziemskie pragnienia grożące zagładą, przyjęła podobieństwo śmierci, aby nie doznać zniszczenia śmierci. Prawo ciała walczy bowiem przeciw prawu ducha, usiłując podporządkować go prawu grzechu. Jakież na to lekarstwo? "Któż mnie wyzwoli z ciała śmierci? Łaska Boga przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana".

Mamy lekarza, stosujmy lekarstwo. Naszym lekarstwem jest łaska Chrystusa, a nasze ciało jest ciałem śmierci. Trzymajmy się zatem daleko od ciała, aby nie być daleko od Chrystusa. Chociaż jesteśmy w ciele, nie idźmy za tym, co cielesne. Nie uciekajmy od prawa natury, ale na pierwszym miejscu stawiajmy dary łaski.

Cóż więcej? Świat został odkupiony przez śmierć Jednego. Chrystus bowiem mógłby nie umrzeć, gdyby zechciał. Uznał jednak, że nie należy unikać śmierci jako bezużytecznej. Nie mógł skuteczniej nas zbawić, jak właśnie umierając. Jego śmierć dała życie wszystkim. Jego śmiercią jesteśmy naznaczeni. Jego śmierć ogłaszamy w modlitwie, Jego śmierć przepowiadamy podczas składania ofiary. Jego śmierć jest zwycięstwem, Jego śmierć jest sakramentem. Jego śmierć jest doroczną uroczystością świata.

Cóż jeszcze moglibyśmy powiedzieć o Jego śmierci, skoro potrafimy wykazać na Bożym przykładzie, że to właśnie śmierć sprowadziła nieśmiertelność, że śmierć odkupiła siebie? Nie należy więc ubolewać z powodu istnienia śmierci, bo ona jest przyczyną zbawienia wszystkich. Nie należy uciekać przed śmiercią, której Syn Boży nie uniknął, nie odrzucił.

W rzeczywistości śmierć nie należała do natury, ale naturalną stała się potem. Na początku bowiem Bóg nie ustanowił śmierci, ale dał ją jako lekarstwo. Po upadku życie ludzkie, skazane na ustawiczną pracę i trudy, zaczęło być prawdziwą udręką. Trzeba więc było położyć kres nieszczęściom, tak aby śmierć oddała z powrotem to, co życie utraciło. Bez pomocy łaski nieśmiertelność jest raczej ciężarem niż korzyścią.

Dusza ma zatem możność wyjść z labiryntu życia, z prochu ciała i podążać ku owemu zgromadzeniu w niebie, jakkolwiek dojście zastrzeżone jest świętym. Może śpiewać chwałę Bogu, którą, jak się dowiadujemy z prorockiej wypowiedzi, śpiewają niebiescy cytrzyści: "Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny: Sprawiedliwe i wierne są drogi Twoje, o Królu narodów. Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą". Dusza może zobaczyć gody Twe, o Jezu, podczas których wśród radosnych okrzyków prowadzą do Ciebie oblubienicę, z ziemi do nieba, nie związaną już dłużej ze światem, ale połączoną z duchem, "do Ciebie bowiem przyjdzie wszelki człowiek".

Święty król Dawid bardziej niż ktokolwiek pragnął widzieć to i rozważać. Dlatego mówi: "O jedno proszę Pana, tego poszukuję, bym w domu Pana przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał łaskawości Pana".

 

RESPONSORIUM                                                                                                           por. 2 Mch 12, 45; Mt 13, 43

W. Ci, którzy pobożnie zasnęli, * Otrzymają najwspanialszą nagrodę.

K. Sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swojego. W. Otrzymają najwspanialszą nagrodę.

 

MODLITWA

Módlmy się. Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, † i umocnij naszą nadzieję,* że razem z Twoimi wiernymi zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

 

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

 

 

JUTRZNIA

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

 

HYMN

1  Chryste, nadziejo zbawienia,
Życie i zmartwychpowstanie,
Do Ciebie w śmierci godzinie
Wznosimy serca i oczy.

2  Wiesz, czym są lęki śmiertelne,
Znasz także grozę konania,
Bo cichy, głowę skłoniwszy,
Oddałeś Ojcu swą duszę.

3  Wziąłeś na siebie z miłości
Boleść i smutek człowieczy,
A wszystkich z Tobą cierpiących
W Ojcowskie składasz ramiona.

4  Wisząc przybity do krzyża,
Ręce rozwarłeś szeroko,
By konających w udręce
Do rany serca przygarnąć.

5  Ty zwyciężyłeś szatana,
Tyś bramy nieba otworzył,
Więc teraz pociesz nas, Panie,
I życiem obdarz po śmierci.

6  Także i ci, których ciała
Śpią już w bezmiernym pokoju,
Niech w Twoim świetle się zbudzą,
By Ciebie wielbić na wieki. Amen.

 

PSALMODIA

1 ant. Lata nasze przemijają jak trawa, * a Ty, Boże, trwasz na wieki.

Psalm 90
Bóg nadzieją człowieka
Jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień (2 P 3, 8)

Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką *
z pokolenia na pokolenie.

Zanim narodziły się góry, †
nim powstał świat i ziemia, *
od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.

Obracasz w proch człowieka, *
i mówisz: "Wracajcie, synowie ludzcy".

Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.

Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:

Rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.

Zaprawdę, Twój gniew nas niszczy, *
trwoży nas Twoje oburzenie.

Położyłeś przed sobą nasze grzechy, *
nasze skryte winy w świetle Twojego oblicza.

Wszystkie nasze dni mijają w Twoim gniewie, *
nasze lata dobiegają końca jak westchnienie.

Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, *
osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni.

A większość z nich, to trud i marność, *
bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.

Któż może poznać siłę Twego gniewu *
i kto znieść zdoła moc Twego oburzenia?

Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.

Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich.

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.

Daj radość w zamian za dni Twego ucisku, *
za lata, w których zaznaliśmy niedoli.

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *
a Twoja chwała nad ich synami.

Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Lata nasze przemijają jak trawa, / a Ty, Boże, trwasz na wieki.

2 ant. Od śmierci wiecznej * zachowaj mnie, Panie.

Pieśń (Iz 38, 10-14. 17. 19b-20)
Bóg uzdrowieniem umierającego
Byłem umarły, a oto jestem żyjący i dzierżę klucze śmierci (Ap 1, 18)

Rzekłem: W połowie dni moich *
odejść muszę.

W bramach Otchłani mnie opuści *
lat moich reszta.

Mówiłem: Nie ujrzę już Boga *
na ziemi żyjących,

Nie zobaczę już nikogo *
spośród mieszkańców tego świata.

Rozbiorą moje mieszkanie i przeniosą ode mnie *
jak namiot pasterski.

Jak tkacz zwinąłem me życie, †
a Pan jego nić przeciął. *
Od świtu do nocy kres mi położysz.

Krzyczę do rana. *
On jak lew miażdży wszystkie me kości.

Kwilę jak pisklę jaskółcze, *
wzdycham jak gołębica.

Zmęczone są me oczy od patrzenia w górę; *
Panie, stań przy mnie, bo jestem w ucisku.

I oto ustrzegłeś moją duszę *
od czeluści zagłady,

Gdyż odrzuciłeś za siebie *
wszystkie moje grzechy.

Ojciec głosi dzieciom wierność Twoją. *
Pan mi przychodzi z pomocą.

Więc grać Mu będziemy pieśni na strunach †
przez wszystkie dni naszego życia *
w świątyni Pańskiej.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Od śmierci wiecznej zachowaj mnie, Panie.

3 ant. Będę chwalił Pana * do końca mego życia.

Psalm 146
Szczęśliwi ufający Bogu
Chwalmy Boga przez nasze życie, czyli przez nasze postępowanie (Arnobiusz)

Chwal, duszo moja, Pana; †
będę chwalił Pana do końca mego życia, *
będę śpiewał mojemu Bogu, dopóki istnieję.

Nie pokładajcie ufności w książętach *
ani w człowieku, który zbawić nie może.

Kiedy duch go opuści, znów w proch się obraca *
i przepadają wszystkie jego zamiary.

Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.

On stworzył niebo i ziemię, i morze *
ze wszystkim, co w nich istnieje.

On wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym sprawiedliwość wymierza,

Chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.

Pan przywraca wzrok ociemniałym, †
Pan dźwiga poniżonych, *
Pan kocha sprawiedliwych.

Pan strzeże przybyszów, †
ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.

Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Będę chwalił Pana do końca mego życia.

 

CZYTANIE                                                                                                                                                     1 Tes 4, 14

Jeśli wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wraz z Nim wskrzesi.

 

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K.   Będę Cię wysławiał, Panie, * Bo przyjąłeś mnie do siebie.
W.  Będę Cię wysławiał, Panie, / Bo przyjąłeś mnie do siebie.

K.   Zamieniłeś mój płacz w wesele.
W.  Bo przyjąłeś mnie do siebie.

K.   Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.  Będę Cię wysławiał, Panie, / Bo przyjąłeś mnie do siebie.

 

PIEŚŃ ZACHARIASZA                                                                                                                                  Łk 1, 68-79

Ant. Ja jestem zmartwychwstanie i życie, * kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, żyć będzie, / a każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, / nie umrze na wieki.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.

I wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swego sługi Dawida.

Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków,

Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze,

Na przysięgę, którą złożył *
ojcu naszemu Abrahamowi.

Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,

W pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.

A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, *
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.

Jego ludowi dasz poznać zbawienie *
przez odpuszczenie grzechów.

Dzięki serdecznej litości naszego Boga, *
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,

By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, *
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Ja jestem zmartwychwstanie i życie, / kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, żyć będzie, / a każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, / nie umrze na wieki.

 

PROŚBY

Pokornie błagajmy Boga, Ojca wszechmogącego, który wskrzesił z martwych Jezusa Chrystusa i przywróci do życia nasze śmiertelne ciała, i wołajmy do Niego:
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

Ojcze święty, razem z Twoim Synem zostaliśmy przez chrzest zanurzeni w śmierci i wskrzeszeni do życia,
spraw, abyśmy postępowali drogą nowego życia i także po śmierci mogli żyć z Chrystusem.
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

Dobry Ojcze, Ty nam dałeś do spożywania chleb życia, który z nieba zstąpił,
spraw, abyśmy mieli w sobie życie wieczne i powstali z martwych w dniu ostatecznym.
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

Panie, Ty posłałeś anioła, aby umacniał Twego Syna podczas agonii w Ogrójcu,
spraw, niech nadzieja, którą pokładamy w Tobie, przyniesie nam pociechę w chwili śmierci.
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

Panie, Ty wyrwałeś trzech młodzieńców spośród ognia,
 wybaw dusze zmarłych od kar, jakie cierpią za grzechy.
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

Boże żyjących i umarłych, Ty wskrzesiłeś z martwych Jezusa,
 obudź zmarłych do życia i nas razem z nimi wprowadź do wiecznej chwały.
Obdarz nas życiem w Jezusie Chrystusie.

 

Ojcze nasz.

 

MODLITWA

Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, † i umocnij naszą nadzieję, * że razem z Twoimi wiernymi zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

 

Jeśli kapłan przewodniczy oficjum, zaleca się użycie uroczystego błogosławieństwa:

K. Niech was błogosławi Bóg, Ojciec wszelkiej pociechy, † który stworzył człowieka* i przez zmartwychwstanie swojego Syna dał wierzącym nadzieję zmartwychwstania.
W. Amen.

K. Niech Bóg udzieli żyjącym przebaczenia grzechów * a wszystkim zmarłym światła i pokoju.
W. Amen.

K. Niech nam da szczęśliwe życie wieczne z Chrystusem, * który prawdziwie zmartwychwstał.
W. Amen.

K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W. Amen.

 

Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie:

K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
W. Bogu niech będą dzięki.

W razie nieobecności kapłana lub diakona oraz w oficjum odmawianym przez jedną tylko osobę, kończy się tę Godzinę słowami:

Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. W. Amen.

 

 

MODLITWA W CIĄGU DNIA

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

 

HYMN

1  Ty, który razem z siostrami
Opłakiwałeś Łazarza,
Swoją wszechmocą sprawiłeś,
Że do nich żywy powrócił.

2  Ty swego Ojca prosiłeś,
By Twoim katom przebaczył;
Łotra, co cierpiał przy Tobie,
Podniosłeś słowem pociechy.

3  Ty umierając, uczniowi
Maryję dałeś za Matkę,
Aby się stała dla wiernych
Otuchą podczas konania.

4  Zmiłuj się, Chryste, nad nami,
Bo za nas krew swą przelałeś;
Przemień obawę przed śmiercią
Na radość życia wiecznego.

Za jednego zmarłego:

5  Brat, którzy z ziemi odchodzi,
Niech Twe wezwanie usłyszy;
Tam, gdzie już śmierć nie panuje,
Niech Ciebie wielbi na wieki. Amen.

Za jedną zmarłą:

5  Siostra, co z ziemi odchodzi,
Niech Twe wezwanie usłyszy;
Tam, gdzie już śmierć nie panuje,
Niech Ciebie wielbi na wieki. Amen.

Za wielu zmarłych:

5  Ci, którzy z ziemi odchodzą,
Niech Twe wezwanie usłyszą;
Tam, gdzie już śmierć nie panuje,
Niech Ciebie wielbią na wieki. Amen.

 

PSALMODIA

Antyfona

Modlitwa przedpołudniowa: Zwróć się ku mnie, Panie, * i ocal moją duszę.

Modlitwa południowa: Uzdrów mnie, Panie, * bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.

Modlitwa popołudniowa: Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, * mocą swoją broń mojej sprawy.

Psalm 70
Błaganie o pomoc Bożą
Panie, ratuj nas, bo giniemy! (Mt 8, 25)

Racz mnie wybawić, Boże, *
Panie, pośpiesz mi z pomocą!

Niech się okryją rumieńcem wstydu *
ci, którzy godzą na moje życie.

Niech ustąpią okryci wstydem *
ci, którzy z moich nieszczęść się weselą.

Niechaj odstąpią okryci hańbą, *
którzy drwią ze mnie.

Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają.

Niech zawsze mówią: "Bóg jest wielki!" *
ci, którzy pragną Twojej pomocy.

Ja zaś jestem ubogi i nędzny, *
Boże, pośpiesz mi z pomocą!

Tyś wspomożyciel mój i wybawca, *
nie zwlekaj więc, Panie!

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Psalm 85
Bliskie jest nasze zbawienie
Kiedy nasz Zbawiciel przyszedł na świat, pobłogosławił Bóg swojej ziemi (Orygenes)

Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi, *
odmieniłeś los Jakuba.

Odpuściłeś winę swojemu ludowi *
i zakryłeś wszystkie jego grzechy.

Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, *
powstrzymałeś swoją zapalczywość w gniewie.

Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, *
Twego oburzenia na nas poniechaj.

Czyż będziesz się gniewał na wieki, *
czy gniew swój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?

Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, *
a Twój lud w Tobie będzie się weselił?

Okaż nam, Panie, łaskę swoją *
i daj nam swoje zbawienie.

Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: †
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, *
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.

Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.

Łaska i wierność spotkają się ze sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.

Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.

Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu,

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Psalm 86
O pomoc w przeciwnościach
Błogosławiony Bóg, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu (2 Kor 1, 3. 4)

Nakłoń swego ucha i wysłuchaj mnie, Panie, *
bo biedny jestem i ubogi.

Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny, *
zbaw sługę Twego, który ufa Tobie.

Ty jesteś moim Bogiem, †
Panie, zmiłuj się nade mną, *
bo nieustannie wołam do Ciebie.

Uraduj duszę swego sługi, *
ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy, *
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *
i zważ na głos mojej prośby.

W dniu utrapienia wołam do Ciebie, *
ponieważ Ty mnie wysłuchasz.

Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie, *
ani Twemu dziełu inne nie dorówna.

Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone †
i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *
będą sławiły Twe imię.

Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, *
tylko Ty jesteś Bogiem.

Naucz mnie, Panie, Twej drogi, †
bym postępował według Twojej prawdy, *
nakłoń me serce, by lękało się Twego imienia.

Będę Cię wielbił z całego serca, Panie mój i Boże, *
i na wieki będę sławił Twoje imię.

Bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie, *
a życie moje wyrwałeś z głębin Otchłani.

Boże, pyszni przeciw mnie powstali †
i zgraja zuchwalców czyha na me życie, *
a nie mają oni względu na Ciebie.

Ale Tyś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, *
do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny.

Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, †
siły swej udziel słudze Twojemu, *
ocal syna swojej służebnicy!

Daj mi znak dobroci, †
aby ujrzeli ze wstydem ci, którzy mnie nienawidzą, *
żeś Ty, Panie, mnie wspomógł i pocieszył.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

 

Modlitwa przedpołudniowa

Ant. Zwróć się ku mnie, Panie, / i ocal moją duszę.

CZYTANIE                                                                                                                                                      Hi 19, 25-26

Ja wiem, że Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje i w moim ciele Boga zobaczę.

K. Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, i czemu trwożysz się we mnie?
W. Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę.

 

Modlitwa południowa

Ant. Uzdrów mnie, Panie, / bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.

CZYTANIE                                                                                                                                              Mdr 1, 13-14a. 15

Śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących. Stworzył bowiem wszystko po to, aby było. A sprawiedliwość nie podlega śmierci.

K. Wśród ciemności śmierci zła się nie ulęknę.
W. Bo Ty, Panie, jesteś ze mną.

 

Modlitwa popołudniowa

Ant. Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, / mocą swoją broń mojej sprawy.

CZYTANIE                                                                                                                                                            Iz 25, 8

Bóg raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę od swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł.

K. Boże, wysłuchaj modlitwę moją.
W. Do Ciebie wszelki śmiertelnik przychodzi.

 

MODLITWA

Módlmy się. Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, † i umocnij naszą nadzieję,* że razem z Twoimi wiernymi zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

We wspólnym odprawianiu oficjum:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

 

NIESZPORY

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

 

HYMN

1  O potężny Królu, Chryste,
Ty dla chwały swego Ojca
I naszego odkupienia
Zwyciężyłeś przemoc śmierci.

2  Ty, przyjmując ludzką słabość,
Cios zadałeś szatanowi,
Własną śmiercią pokonałeś
Śmierć przez niego zgotowaną.

3  Pełen blasku wstałeś z grobu
I przez moc misterium Paschy
Twoje życie w nas odnawiasz,
Gdy nas grzechy uśmiercają.

4  Udziel nam ożywczej łaski,
Byś przychodząc po raz drugi,
Zastał nas przygotowanych
I z płonącą lampą w ręce.

5  Wprowadź nas, łaskawy Sędzio,
W światło i wieczysty pokój,
Bo przez wiarę oraz miłość
Już do Boga należymy.

Za jednego zmarłego:

6  Wezwij też do siebie brata,
Który świat ten opuszczając,
Pragnie wejść do Ojca domu,
Aby Ciebie chwalić wiecznie. Amen.

Za jedną zmarłą:

6  Wezwij też do siebie siostrą,
Która świat ten opuszczając,
Pragnie wejść do Ojca domu,
Aby Ciebie chwalić wiecznie. Amen.

Za wielu zmarłych:

6  Wezwij też do siebie wszystkich,
Którzy świat ten opuszczając,
Pragną wejść do Ojca domu,
Aby Ciebie chwalić wiecznie. Amen.

 

PSALMODIA

1 ant. Pan cię uchroni od zła wszelkiego, * Pan ochroni twoją duszę.

Psalm 121
Bóg czuwa nad wiernymi
Nie będą już łaknąć ani pragnąć i nie porazi ich słońce ani żaden upał (Ap 7, 16)

Wznoszę swe oczy ku górom: *
skąd nadejść ma dla mnie pomoc?

Pomoc moja od Pana, *
który stworzył niebo i ziemię.

On nie pozwoli, by potknęła się twa noga, *
ani się nie zdrzemnie Ten, który ciebie strzeże.

Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie *
Ten, który czuwa nad Izraelem.

Pan ciebie strzeże, †
jest cieniem nad tobą, *
stoi po twojej prawicy.

We dnie nie porazi cię słońce *
ani księżyc wśród nocy.

Pan cię uchroni od zła wszelkiego, *
ochroni twoją duszę.

Pan będzie czuwał †
nad twoim wyjściem i powrotem, *
teraz i po wszystkie czasy.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pan cię uchroni od zła wszelkiego, / Pan ochroni twoją duszę.

2 ant. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, * Panie, któż się ostoi?

Psalm 130
Z otchłani grzechu
Jezus zbawi swój lud od jego grzechów (Mt 1, 21)

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.

Nachyl swe ucho *
na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?

Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci ze czcią służono.

Pokładam nadzieję w Panu, †
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.

Bardziej niż strażnicy poranka *
niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.

On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, / Panie, któż się ostoi?

3 ant. Jak Ojciec wskrzesza i ożywia umarłych, * tak i Syn ożywia wszystkich, /których zechce.

Pieśń (Flp 2, 6-11)
Chrystus Sługa Boży

Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, †
nie skorzystał ze sposobności, *
aby na równi być z Bogiem.

Lecz ogołocił samego siebie †
przyjąwszy postać sługi *
i stał się podobnym do ludzi.

A w tym, co zewnętrzne, uznany tylko za człowieka, *
uniżył samego siebie,

Gdy stał się posłusznym aż do śmierci, *
i to śmierci krzyżowej.

Dlatego też Bóg wywyższył Go ponad wszystko *
i darował Mu imię ponad wszelkie imię,

Aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano *
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych.

I aby wszelki język wyznał, *
że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Jak Ojciec wskrzesza i ożywia umarłych, / tak i Syn ożywia wszystkich, /których zechce.

 

CZYTANIE                                                                                                                                                 1 Kor 15, 55-57

Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień? Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

 

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K.   W miłosierdziu Twoim, Panie, * Daj im wieczny odpoczynek.
W.  W miłosierdziu Twoim, Panie, / Daj im wieczny odpoczynek.

K.   Ty przyjdziesz sądzić żywych i umarłych.
W.  Daj im wieczny odpoczynek.

K.   Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.  W miłosierdziu Twoim, Panie, * Daj im wieczny odpoczynek.

 

PIEŚŃ MARYI                                                                                                                                                    Łk 1, 46-55

Ant. Wszyscy, których daje Mi Ojciec, * do Mnie przyjdą, / a tego, kto do Mnie przychodzi, / nie oddalę od siebie.

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.

Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.

Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.

Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,

Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Wszyscy, których daje Mi Ojciec, / do Mnie przyjdą, / a tego, kto do Mnie przychodzi, / nie oddalę od siebie.

 

PROŚBY

Mamy nadzieję, że Jezus Chrystus upodobni nasze ciało podległe zniszczeniu do swojego Ciała uwielbionego, módlmy się więc do Niego i wołajmy:
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste, Synu Boga żywego, Ty wskrzesiłeś z martwych swego przyjaciela Łazarza,
  wzbudź do życia w chwale zmarłych, których odkupiłeś najdroższą Krwią swoją.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste, Pocieszycielu strapionych, Ty wskrzeszając Łazarza, młodzieńca z Nain i córkę Jaira, otarłeś łzy z oczu ich bliskich,
 pociesz wszystkich, którzy opłakują swoich zmarłych.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste Zbawicielu, zniwecz w naszym ciele panowanie grzechu, bo przez nie zasłużyliśmy na zapłatę śmierci,
 spraw, abyśmy osiągnęli w Tobie życie wieczne.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste Odkupicielu, wejrzyj na tych, którzy nie znając Ciebie, nie mają nadziei,
 spraw, aby uwierzyli w zmartwychwstanie i życie w przyszłym świecie.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste, Ty przywróciłeś wzrok niewidomemu i pozwoliłeś, aby Ciebie oglądał,
 okaż swe oblicze zmarłym, którzy są jeszcze pozbawieni Twego światła.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

Chryste, Ty dozwalasz, aby rozpadł się dom naszego doczesnego zamieszkania,
 daj nam zamieszkać na wieki w niebie, w domu nie ręką ludzką zbudowanym.
Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem naszym.

 

Ojcze nasz.

 

MODLITWA

Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, † i umocnij naszą nadzieję, * że razem z Twoimi wiernymi zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

 

Jeśli kapłan przewodniczy oficjum, zaleca się użycie uroczystego błogosławieństwa:

K. Niech was błogosławi Bóg, Ojciec wszelkiej pociechy, † który stworzył człowieka* i przez zmartwychwstanie swojego Syna dał wierzącym nadzieję zmartwychwstania.
W. Amen.

K. Niech Bóg udzieli żyjącym przebaczenia grzechów * a wszystkim zmarłym światła i pokoju.
W. Amen.

K. Niech nam da szczęśliwe życie wieczne z Chrystusem, * który prawdziwie zmartwychwstał.
W. Amen.

K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W. Amen.

 

Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie:

K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
W. Bogu niech będą dzięki.

W razie nieobecności kapłana lub diakona oraz w oficjum odmawianym przez jedną tylko osobę, kończy się tę Godzinę słowami:

Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. W. Amen.

 

 

© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski & Pallottinum