Anafora Ignacego Antiocheńskiego

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

 

Kościół syryjski tradycyjnie przypisuje autorstwo tej anafory Ignacemu, trzeciemu biskupowi Antiochii, umęczonemu w Rzymie około 110 roku. Listy kierowane przez Ignacego do Kościołów lokalnych w czasie drogi do Rzymu są ważnym źródłem do poznania liturgii antiocheńskiej.

 

K.: Miłość [Boga Ojca, łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i jedność w Duchu Świętym, niech będą z wami wszystkimi].

L.: I z duchem twoim.

K.: W górę serca.

L.: Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Bogu.

L.: Godne to j sprawiedliwe.

Kapłan pochylony: Zaprawdę godne to, aby uwielbiały Ciebie, a także Twego Syna Jednorodzonego i Twego Ducha Świętego, wszystkie Twoje rozumne stworzenia, oddając cześć i głosząc Twoją chwałę i sławę.

(donośnie): Ciebie tryumfalnie czczą na wysokościach istoty wywyższone i niematerialne, Ciebie sławią i uwielbiają w wiecznej liturgii, czystymi śpiewami, grą na świętych, słodkich i przyjemnych cytrach, tryumfalnymi hymnami, w radości bez końca i niemilknącymi śpiewami bezcielesnych ust i niematerialnych języków, w niezwykłych hymnach pochwalnych istot duchowych, w zgodności głosów ognistych Mocy, w czystych głosach Tronów, w wielkim głosie Cherubinów i w najczystszym uświęceniu Serafinów, którzy przeraźliwie klaszcząc skrzydłami i latając, głoszą Ciebie Trójświętym, wołając, wzywając i mówiąc:

L.: Święty, Święty, Święty.

Kapłan pochylony: Święty jesteś bowiem, Boże Ojcze; Święty jest również Twój Syn Jednorodzony i Święty jest także Twój Duch Święty. Ty z miłości Twej do ludzi uczyniłeś nas podobnymi do niebian, i tak nas umiłowałeś, że nawet Twego Syna Jednorodzonego, współistotnego Tobie, posłałeś na nasze zbawienie. On to wcielił się w niewypowiedziany sposób, i stał się człowiekiem, jak sam zechciał, i wszystko, co naszym było, z wyjątkiem grzechu, dokonał dla nas.

(donośnie): On to wypełnił dla nas całą zbawczą ekonomię, i przez swoje przyjście w ciele oraz przez swoją świętą mękę, okazał prawdę. W noc paschalną, w którą został wydany za życie i zbawienie świata, wziął chleb w swoje święte ręce, uświęcił go, połamał i dał uczniom swoim, świętym apostołom, mówiąc: Bierzcie, jedzcie z tego. To jest Ciało moje, które was i wielu przygotuje na odpuszczenie grzechów i na życie wieczne.

L.: Amen.

K.: Podobnie wziął także i kielich życia, a gdy zmieszał wino i wodę, uświęcił go i dał swoim świętym uczniom mówiąc: Bierzcie, pijcie z tego wszyscy. To jest Krew moja, którą Ja daję za życie świata, a która was i wielu przygotuje na odpuszczenie grzechów i na życie wieczne.

L.: Amen.

K.: To czyńcie na moją pamiątkę. Kiedykolwiek bowiem będziecie spożywać ten chleb i pić ten kielich, będziecie czynić pamięć mojej śmierci i będziecie wyznawać moje zmartwychwstanie, aż przyjdę.

L.: Śmierć Twoją, Panie, [głosimy i zmartwychwstanie Twoje wyznajemy].

Kapłan pochylony: Rozważając przeto i wspominając to wszystko, co dla nas i ze względu na nas zostało dokonane z Twego zrządzenia-Twoje zbawcze narodzenie. Twój Boży chrzest, Twój ożywczy grób, Twoje niedzielne zmartwychwstanie, Twoje pełne radości wniebowstąpienie i Twoje zasiadanie po prawicy Boga i Ojca, a także Twoje budzące lęk i bojaźń powtórne przyjście, kiedy ukażesz się w chwale i mocy i będziesz sądził żywych i umarłych, kiedy Aniołowie zadrżą od Twego blasku i ulękną się Archaniołowie, zatrwożą Moce, zadrżą Trony i ulękną się Zastępy niebieskie-prosimy Ciebie: Oszczędź nas! Wtedy wszyscy ludzie w bólu staną i będą oglądać wielkiego i budzącego bojaźń Sędziego. Wtedy będzie miejsce tylko dla sprawiedliwości, łaska zaś nie okaże żadnego miłosierdzia. Wtedy ukazane zostaną węgle płonące, płomień spalający, gehenna nie dająca się ugasić. Wtedy będą odrzucone modlitwy i nie będą przyjęte prośby, modlitwy nie będą wysłuchane i odrzucone będą błagania. Przebacz nam, Panie, i wyciągnij swoją prawicę nad nami wszystkimi! Nie wchodź z nami w sąd, nie zachowuj w pamięci naszych grzechów, nie wzywaj nas na szczegółowy sąd, abyśmy nie zostali odrzuceni od Twej łaski i od Twego dziedzictwa. Niech nie będziemy wydani okrutnym cierpieniom i robakowi gryzącemu pierś. Nie oddal nas z bezbożnymi. Nie policz nas z tymi, którzy Ciebie ukrzyżowali. Niech nie staniemy z bezbożnymi, niech nie mamy współudziału z nieprawymi. Niech nie będziemy skazani na bóle i zgrzytanie zębów, ani też nie odtrącaj nas jak tych, którzy Ciebie nie poznali. Nie potępiaj nas z tymi, którzy Ciebie nie umiłowali. Ukaż nam Twoje zbawienie, przebacz nam według Twej przyjaźni do człowieka. Ześlij nam Twoją łaskę, postaw nas po Twojej prawicy i pamiętaj o nas wszystkich przez Twoje miłosierdzie. Zbaw nas z Twej łaskawości i wspomóż nas swoją łaską. Przyłącz nas do Twej owczarni i zalicz nas do Twych umiłowanych, uczyń nas godnymi Twego Królestwa i wprowadź nas do Twego przybytku. Oto Kościół Twój i Twoja owczarnia błagają Ciebie, a przez Ciebie, i z Tobą Twego Ojca, mówiąc:

L.: Zmiłuj się nad nami, Panie Boże Wszechmogący.

K.: My, nędzni grzesznicy, doznawszy Twej łaski, składamy Tobie dziękczynienie za wszystkich i za wszystko.

L.: Ciebie sławimy, [Ciebie błogosławimy, Ciebie wielbimy i błagamy, Panie Boże, abyś przebaczył nam i zlitował się nad nami].

D.: Jakże czcigodna jest ta godzina [i ten czas, najdrożsi, gdy Duch Żywy i Święty zstąpił z najwyższych siedzib nieba i spoczywa, i trwa w tej złożonej Eucharystii, i uświęca ją. Milczcie przeto i módlcie się pobożnie].

Kapłan odmawia modlitwę przyzywania Ducha Świętego: Zmiłuj się nad nami, Boże Ojcze Wszechmogący, i ześlij na nas Twego Ducha Świętego, który wszystko napełnia i jest nad wszystkim Bogiem, współistotnym Tobie i Twemu Synowi Jednorodzonemu. On rozdziela wszystkie dary, wzbogaca, i daje każdemu, komu zechce dać. On przy wszystkich jest obecny, ale nie zajmuje żadnego miejsca; On podtrzymuje życie żyjących i udoskonala świętość świętych. Niech przez swoje zstąpienie uświęci te najdroższe Tajemnice, mnie zaś oczyści od grzechów.

(donośnie): Panie, wysłuchaj mnie!

L.: Kyrie eleison (trzy razy).

K.: Niech sam zstąpi, uświęci, i uczyni ten chleb Ciałem świętym i uświęcającym. Ciałem oczyszczającym i przebłagalnym, Ciałem dającym niezniszczalność, Ciałem Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, na odpuszczenie grzechów i na życie wieczne dla tych, którzy je przyjmują. L.: Amen.

K.: A kielich ten niech uczyni Krwią żywą i ożywiającą, Krwią czystą i świętą, Krwią oczyszczającą i uświęcającą, Krwią Pana i Boga, i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, na odpuszcznie grzechów i na życie wieczne dla tych, którzy ją przyjmują.

L.: Amen.

K.: My zaś, którzy staliśmy się godni tych świętych Tajemnic i mając oświecone oczy umysłu przez prawdziwe poznanie, błagamy i prosimy, aby te złożone Tajemnice były dla nas i dla przyjmujących je ku pobudzeniu czujności duszy i ku uzdrowieniu ciała, abyśmy dzięki nim dostąpili godności przybrania za synów i uczestnictwa Ducha Świętego oraz udziału w dziedziczeniu Królestwa Niebieskiego, jak również odpuszczenia przewinień i grzechów.

Albowiem jesteś Dobrym i Przyjacielem człowieka, i Tobie oddajemy chwałę i dziękczynienie oraz Twemu Synowi Jednorodzonemu [...].

L.: Amen [...].