Anafora Bazylego Wielkiego

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

 

Jest to wersja Anafory Bazylego Wielkiego, celebrowana w języku koptyjskim na terenie koptyjskiego patriarchatu Aleksandrii.

 

D.: Przystąpcie, stańcie z bojaźnią mężowie i patrzcie na Wschód. Bądźmy uważni.

L.: Miłosierdzie, pokój i ofiara chwały.

K.: Pan z wami wszystkimi.

L.: I z duchem twoim.

K.: W górę podnieście wasze serca.

L.: Wznosimy je do Pana.

K.: Dzięki składajmy Panu.

L.: Godne to i sprawiedliwe.

K.: Godne to i sprawiedliwe, godne to i sprawiedliwe, zaprawdę godne jest, odpowiednie, konieczne, godne i sprawiedliwe, Panie który jesteś, Panie Boże prawdziwy, który jesteś przed wiekami i rządzisz na wieki, który przebywasz na wysokościach i widzisz niskości, który stworzyłeś niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, Ojcze Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, przez którego stworzyłeś wszystkie rzeczy widzialne i niewidzialne, który zasiadasz na tronie Twojej chwały, którego uwielbiają wszystkie święte moce.

D.: Ci, którzy siedzą, niech powstaną.

K.: Wokół którego stoją Aniołowie i Archaniołowie, Księstwa, Potęgi, Trony, Władze i Moce.

D.: Patrzcie na Wschód.

K.: Którego otaczają wielooczni Cherubini i sześcioskrzydli Serafini, którzy nieustannie głoszą hymn chwały.

L.: Święty, Święty, Święty Pan [Sabaoth. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wyskościach. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach].

K.: Święty, Święty, Święty jesteś zaprawdę Panie, Boże nasz, który nas ukształtowałeś, stworzyłeś i umieściłeś w raju rozkoszy. Kiedy zaś przekroczyliśmy za podszeptem węża Twoje przykazanie dotyczące drzewa życia, zostaliśmy pozbawieni życia wiecznego i wypędzeni z raju rozkoszy. Nie opuściłeś nas jednak do końca, lecz wciąż dawałeś nadzieję przez Twych świętych Proroków, w czasach zaś ostatecznych objawiłeś nam, pozostającym w ciemnościach i cieniu śmierci. Twego Syna Jednorodzonego, Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. On to wcielił się z Ducha Świętego i Maryi świętej Dziewicy, stał się człowiekiem, nauczył nas drogi zbawienia, dał nam narodziny z wysoka poprzez wodę i Ducha, uczynił nas ludem zebranym i oczyścił nas przez swego Ducha Świętego. On to z miłości ku swoim, którzy byli na świecie, za zbawienie nas wydał samego siebie na śmierć, która panowała nad nami i w której władzy z powodu naszych grzechów byliśmy mocno trzymani. On to zstąpił przez krzyż do otchłani, powstał z martwych trzeciego dnia, wstąpił na niebiosa, zasiadł po Twojej prawicy, Ojcze, i wyznaczył dzień zapłaty, w którym ukaże się, aby sądzić świat w sprawiedliwości i oddać każdemu według jego uczynków.

L.: Według miłosierdzia Twego, Panie, a nie według naszych grzechów.

K.: Ustanowił nam to wielkie misterium pobożności i wiary, gdy siebie samego postanowił wydać śmierci za życie świata.

L.: Zaprawdę wierzymy, że tak było.

K.: Wziął chleb w swoje święte, czyste, nieskalane, błogosławione i życiodajne ręce, wejrzał ku niebu, ku Tobie, Boże, swemu Ojcu i Panu wszystkiego.

L.: Amen.

K.: Dzięki czynił.

L.: Amen.

K.: Pobłogosławił.

L.: Amen.

K.: Uświęcił.

L.: Amen.

K.: Połamał (łamie chleb na trzy części) i rozdał swoim świętym uczniom i apostołom mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, to jest bowiem Ciało moje, które za was jest łamane i za wielu wydawane na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.

L.: Amen.

K.: Podobnie i kielich ten po wieczerzy, gdy zmieszał wino i wodę, dzięki czynił.

L.: Amen.

K.: Pobłogosławił.

L.: Amen.

K.: Uświęcił.

L.: Amen.

K.: Skosztował i dał swoim świętym uczniom i apostołom mówiąc: Bierzcie i pijcie z tego wszyscy, to jest bowiem Krew moja Nowego Przymierza, która za was i za wielu jest wylewana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.

L.: Amen, tak jest zaprawdę.

K.: Kiedykolwiek będziecie spożywać ten chleb i pić ten kielich, śmierć moją będziecie głosić, moje zmartwychwstanie wyznawać i będziecie pamiętać o Mnie, aż przyjdę.

L.: Śmierć Twoją, Panie, głosimy i wyznajemy Twoje zmartwychwstanie.

K.: Czyniąc pamiątkę Jego świętej męki, powstania z martwych, wniebowstąpienia, zasiadania po Twojej prawicy. Ojcze, a także Jego powtórnego, budzącego lęk i pełnego chwały przyjścia, ofiarujemy Tobie te dary z dóbr Twoich, za wszystkich, za wszystko i we wszystkim.

D.: Uwielbiajcie Pana ze czcią i w bojaźni.

K.: Błagamy Ciebie, Chryste nasz Boże, my grzesznicy, niegodni Twoi słudzy, uwielbiamy Ciebie przez upodobanie Twojej łaskawości, aby zstąpił Święty Twój Duch na nas i na leżące tutaj dary, uświęcił je i uczynił Świętym świętych Twoich.

L.: Amen.

K.: I aby uczynił chleb ten świętym Ciałem samego Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, które jest dawane na odpuszczenie grzechów i życie wieczne dla tego, który je przyjmie.

L.: Amen.

K.: A kielich ten drogocenną Krwią Twojego Nowego Przymierza samego Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, która jest dawana na odpuszczenie grzechów i życie wieczne dla tych, którzy ją przyjmą.

L.: Amen.

K.: Spraw, Panie, abyśmy byli godni przyjęcia Twych świętości, na uświęcenie ciał, dusz i duchów naszych, abyśmy byli jednym ciałem i jednym duchem, abyśmy mieli udział i cząstkę ze wszystkimi Twymi świętymi, którzy od początku spodobli się Tobie.

Wspomnij, Panie, Twój jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.

D.: Módlcie się za [jeden, święty, apostolski i powszechny Kościół].

K.: Który nabyłeś sobie drogocenną Krwią Chrystusa Twego, zachowaj go w pokoju, a także zachowaj prawowiernych biskupów, którzy w nim są.

Przede wszystkim wspomnij, Panie, błogosławionego ojca naszego, wielce czcigodnego arcybiskupa [Aleksandrii] papieża abbę N.

D.: Módlcie się za [błogosławionego ojca naszego, wielce czcigodnego arcybiskupa papieża abbę N.].

K.: I tych, którzy z nimi godnie głoszą słowo prawdy; spraw, aby w świętym Twoim Kościele paśli Twoją owczarnię w pokoju.

Wspomnij,  Panie,  igumenów,  prawowiernych kapłanów i diakonów.

D.: Módlcie się za [igumenów, prawowiernych kapłanów i diakonów].

K.: Wszystkie sługi, i tych, którzy zachowują dziewictwo i czystość, a także cały Twój wierny lud.

Wspomnij, Panie, i zmiłuj się nad nami wszystkimi.

D.: Zmiłuj się nad nami, Panie Boże Wszechmogący.

L.: Panie, zmiłuj się (trzy razy).

K.: Ocal, Panie, to święte Twoje miejsce, wszystkie miejsca i monastery naszych prawowiernych ojców.

D.: Módlcie się za [to święte miejsce, za wszystkie miejsca i za monastery naszych prawowiernych ojców].

K.: I tych, którzy żyją w nich zgodnie z Bożą wiarą.

Zechciej także, Panie, błogosławić wiatrom niebios i owocom ziemi.

W czasie wylewów Nilu, od 12 Paoni do 9 Paopi, kapłan odmawia modlitwę: Zechciej, Panie, napełnić wodami rzeki w tym roku, i pobłogosławić je.

W czasie zasiewów, od 10 Paopi do 20 Tobi, kapłan odmawia modlitwę: Pamiętaj, Panie, o nasionach roślin i o zieleni pól w tym roku; spraw, aby w miarę możności wzrastały przez Twoją łaskę. Pobłogosław oblicze ziemi, aby otworzyła się obfitość jej płodów, a owoce jej niechaj będą pomnożone. Przygotuj jej zasiew i żniwo, kieruj naszym życiem w Twojej Opatrzności, pobłogosław krąg roku Twoją łaską, przez wzgląd na ubogich Twojego ludu, przez wzgląd na wdowy i sieroty, przez wzgląd na pielgrzymów i potrzebujących, przez wzgląd na nas wszystkich, którzy w Ciebie wierzymy i gorliwie przyzywamy święte Twoje imię, gdyż oczy wszystkich w Tobie mają nadzieję, że w czasie właściwym rozdasz Twoje dobra. Uczyń z nami według dobroci Twojej, Ty który dajesz pokarm każdemu ciału, napełnij nasze serca radością i słodyczą, abyśmy zawsze we wszystkim otrzymali rzeczy potrzebne i obfitość we wszystkich dobrych dziełach.

D.: Módlcie się [także za tych, którzy przynieśli te dary].

K.: Wspomnij, Panie, tych którzy dary te Tobie ofiarowali i tych, za których je ofiarowali, i tych, którzy ofiarowali za siebie i we własnym imieniu.

Daj im wszystkim nagrodę z nieba.

Drugi kapłan okadza ołtarz, a następnie podnosi ręce i porusza welonem naśladując lot gołębia. W tym czasie pierwszy kapłan odmawia modlitwę: Teraz, Panie, zgodnie z przykazaniem Syna Twego Jednorodzonego, wspominamy świętych Twoich, którzy od początku spodobali się Tobie, i naszych świętych ojców, patriarchów, proroków, apostołów, męczenników, kaznodziejów, ewangelistów i wszystkie dusze sprawiedliwych, którzy zakończyli życie w wierze.

Szczególnie zaś i przede wszystkim świętą i pełną chwały zawsze Dziewicę Bogurodzicę, niebiańską świętą Maryję.

Świętego Poprzednika i męczennika Jana Chrzciciela, świętego Szczepana, pierwszego diakona i pierwszego męczennika, który ogląda Boga, a także ewangelistę Marka, świętego apostoła i męczennika, świętego patriarchę Sewera i naszego nauczyciela Dioskora, świętego Jana Chryzostoma, świętego Atanazego Apostolskiego, świętego Cyryla, świętego Bazylego, świętego Grzegorza, świętego ojca naszego abbę Antoniego, męża pełnego najwyższej świętości, sprawiedliwego ojca Pawła, trzech świętych Makarych, świętego ojca naszego igumena Jana, ojca naszego Biszoja, człowieka doskonałego, świętych ojców rzymskich, Maksyma i Domecjusza, czterdziestu dziewięciu męczenników i możnego świętego ojca Mojżesza, ojców naszych Izydora i Arseniusza, ojca naszego kapłana Jana Czarnego, ojca naszego igumena Daniela, ojca naszego sprawiedliwego Juniusa i ojca naszego Efrema, ojca naszego Pachomiusza, założyciela życia pustelniczego i jego ucznia Teodora, ojca naszego archimandrytę Samuta i jego ucznia abbę Wejsa, a także ojca naszego Onufrego Anachoretę, ojca naszego Szymona Stylitę, ojca naszego Samuela Wyznawcę i jego uczniów Justusa i Apollosa, ojca naszego Barsomiusza Mądrego, ojca naszego kapłana Benetę i jego ucznia abbę Jana, ojca naszego abbę Barsoniusza Nagiego, ojca naszego abbę Fegi Nagiego i świętego N., którego pamięć dzisiaj czcimy, wszystkie chóry Twych świętych, przez ich modlitwy i prośby zmiłuj się nad nami wszystkimi i wyzwól nas ze względu na święte Twoje imię, które wezwane jest nad nami.

Pamiętaj także, Panie, o tych wszystkich, którzy zasnęli i spoczęli, o zmarłych kapłanach i o świeckich. Zechcij dać. Panie, duszom ich wszystkich łaskawy odpoczynek na łonie świętych Abrahama, Izaaka i Jakuba, wprowadź ich do miejsca życia nad wodami odpoczynku, do raju rozkoszy, do miejsca, gdzie nie ma bólu serca, smutku i westchnień, w światłości Twych świętych.

Diakoni czytają dyptychy, po czym kapłan odmawia modlitwę: Panie, spraw, aby ci, których dusze przyjąłeś, odpoczęli na tym miejscu, a nas, którzy jesteśmy tutaj pielgrzymami, zachowaj w Twojej wierze i udzielaj nam łaskawie pokoju aż do końca naszych dni.

L.: Jak było [na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen].

K.: Wprowadź nas do Twego Królestwa, aby jak w tym, tak i we wszystkim było wysławiane, błogosławione i wywyższane Twoje imię, wielkie, święte pod każdym względem, znakomite, czcigodne i błogosławione, a także imię Jezusa Chrystusa, Twojego Umiłowanego Syna, oraz Ducha Świętego.

[L.: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków Amen.]