SKRUTYNIA, CZYLI OBRZĘDY POKUTNE

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

 

STOPIEŃ DRUGI:

SKRUTYNIA, CZYLI OBRZĘDY POKUTNE

 

330. Te obrzędy pokutne, które stanowią ważny moment katechumenatu dzieci, odpowiadają skrutyniom występującym w obrzędach wtajemniczenia dorosłych (my 152-180). Ponieważ zmierzają do podobnego celu, wolno przyjąć i dostosować normy przewidziane dla skrutyniów (my 25,1; 154-159).

331. Skrutynia należą zwykle do ostatniego okresu przygotowania do chrztu. Dlatego obrzędy pokutne dla dzieci wymagają, by ich wiara i duchowe zrozumienie zbliżały się już do takiego stanu, jaki jest wymagany przed chrztem.

332. Obrzędy, w których uczestniczą razem z katechumenami ich rodzice chrzestni i zespół rówieśników, dostosowuje się do poziomu wszystkich uczestników, tak aby przyniosły pożytek również tym, którzy nie są katechumenami. Podczas skrutyniów niektóre dzieci, już poprzednio ochrzczone, a uczęszczające na katechizację, mogą przystąpić po raz pierwszy do sakramentu pokuty. W takim przypadku należy się zatroszczyć o to, aby do liturgii włączyć zachęty, intencje modlitewne oraz czynności uwzględniające te właśnie dzieci.

333. Jeżeli katechumeni mają zostać wtajemniczeni podczas uroczystości paschalnych, obrzędy pokutne sprawuje się w Wielkim Poście. W innym przypadku – w okresie dogodnym. Należy zachować przynajmniej jeden obrzęd. Jeżeli jest to możliwe, dodaje się drugi. Jego formuły układa się na wzór pierwszego. Jako modlitw i egzorcyzmów używa się odpowiednio dostosowanych formuł podanych w nrach 164,171,178.

 

WPROWADZENIE DO OBRZĘDÓW

334. Celebrans wita zgromadzonych, po czym w kilku słowach wyjaśnia znaczenie obrzędów dla różnych grup uczestników, a więc dla dzieci, które są katechumenami, i dla tych, które są ochrzczone, szczególnie zaś dla przystępu­jących w tym dniu po raz pierwszy do sakramentu pokuty; a także dla rodziców i przyjaciół, katechetów, kapłanów itd. Do wszystkich bowiem skierowana jest radosna nowina o odpuszczeniu grzechów, której będą słuchać i wysławiać miłosierdzie Boga Ojca.

Można wykonać odpowiedni śpiew wyrażający wiarę w miłosierdzie Boga Ojca i radość, która z tej wiary wypływa.

 

335. Celebrans kończy wprowadzenie następującą modlitwą:

A.

Módlmy się.

Łaskawy i miłosierny Boże, Ty objawiasz swoją dobroć, gdy przebaczasz grzechy, i ukazujesz swoją chwałę, gdy uświęcasz człowieka. Prosimy Cię, abyś nam, pokutują­ cym, odpuścił winy i obdarzył nas nowym życiem. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

B.   Albo:

Boże, miłosierny Ojcze, udziel nam darów przebaczenia i pokoju, abyśmy oczyszczeni z grzechów służyli Tobie radosnym sercem. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

 

CZYTANIA I HOMILIA

336. Może być jedno lub więcej czytań, np,:

Ez 36,25-28: Nowe serce i nowy duch.

Iz 1,16-18: Oczyszczenie z grzechów.

Mk 1,1-5.14-15: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Mk 2,1-12: Uzdrowienie paralityka.

Łk 15,1-7: Radość z nawróconego grzesznika.

1 J 1,8-2,2: Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel.

 

Wolno również użyć czytań, które zwykle przeznaczone są na skrutynia:

J 4,1-14: Źródło wody wytryśnie ku życiu wiecznemu.

J 9,1.6-9.13-17.34-39: Odszedł, obmył się i wrócił widząc.

J 11,3-7. 17.20-27.33b-45: Wskrzeszenie Łazarza.

Jeżeli są dwa lub więcej czytań, przeplata się je psalmami albo śpiewami (nr 388).

Po czytaniach celebrans w krótkiej homilii wyjaśnia święte teksty.

 

MODLITWA BŁAGALNA

337. W czasie homilii lub po jej wygłoszeniu celebrans podsuwa wszystkim zebranym refleksje, które mają ich usposobić do pokuty i odnowy serca. Po­ szczególne części homilii mogą być oddzielone chwilami milczenia.

Jeżeli wśród obecnych znajdują się dzieci już ochrzczone i uczęszczające na katechizację, celebrans zwraca się również do nich i zachęca je, aby wyraziły swą wiarę w Chrystusa Zbawiciela i wzbudziły żal za popełnione grzechy.

 

338. Po chwili milczenia, podczas której wszyscy wzbudzają skruchę w sercu, celebrans wzywa zgromadzonych do modlitwy:

Módlmy się za N. i N., którzy przygotowują się do sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia, za N. i N., którzy po raz pierwszy otrzymają Boże przebaczenie w sakramencie pokuty, oraz za nas wszystkich oczekujących miłosierdzia Chrystusa.

Lektor:

Wołajmy do Boga: Wysłuchaj nas, Panie.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Boga, aby nasze serca otwierały się przed Panem Jezusem z wdzięcznością i wiarą.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Boga, abyśmy szczerze przypomnieli sobie nasze słabości i przewinienia.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Boga, abyśmy w duchu dzieci Bożych otwarcie wyznali naszą słabość i grzechy.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Boga, abyśmy wobec Jezusa Chrystusa wyrazili żal za nasze grzechy.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Boga, aby nas uwolnił od grzechów obecnych i miłosiernie uchronił od nich w przyszłości.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Lektor:

Prośmy Ojca niebieskiego, aby przykład Jego boskiej miłości nauczył nas przebaczać ludziom wszystkie grzechy.

Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.

Jeśli przemawiają za tym okoliczności, pouczenia wypowiadane przez celebransa i wezwania modlitwy mogą być ułożone na wzór formuł podanych w nrach 378, 382 i 386.

 

EGZORCYZM

339. Celebrans, wyciągnąwszy ręce nad dziećmi mówi:

Módlmy się.

Ojcze miłosierny, Ty wydałeś na śmierć swojego umiłowanego Syna, aby człowieka skrępowanego w niewoli grzechu obdarzyć synowską wolnością. Spojrzyj łaskawie na te dzieci Twoje i spełnij ich nadzieję. Doświadczają one już pokus i świadome są własnych przewinień. Spraw, aby przeszły z ciemności do niegasnącego światła; oczyść je z grzechów, obdarz pokojem i otaczaj opieką na drodze życia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen. 

Inna forma egzorcyzmu, nr 392.

 

WŁOŻENIE RĘKI

340. Celebrans mówi dalej:

Niech was broni moc Chrystusa Zbawiciela,
który żyje i króluje na wieki wieków.

Dzieci: Amen.

Celebrans w milczeniu kładzie rękę na głowie każdego katechumena.

 

ODESŁANIE KATECHUMENÓW

341. Celebrans odsyła nie ochrzczone dzieci, wypowiadając te lub podobne słowa:

A.

N. i N., Pan Jezus, obecny wśród nas, otworzył wam swoje miłosierne serce. Idźcie teraz w pokoju do swoich domów.

Dzieci: Bogu niech będą dzięki.

Jeśli dzieci nie wychodzą z kościoła, celebrans odsyła je na swoje miejsca mówiąc:

B.      Albo:

N. i N., Pan Jezus, obecny wśród nas, otworzył wam swoje miłosierne serce. Powróćcie na swoje miejsca i módlcie się razem z nami.

342. Teraz następuje liturgia pokutna, w której czynnie uczestniczą dzieci już ochrzczone. Po pouczeniu celebransa najpierw podchodzą do konfesjonału dzieci, które po raz pierwszy mają przystąpić do spowiedzi, a potem pozostałe.

Po śpiewie albo modlitwie dziękczynnej wszyscy wychodzą.